မှန်းချက်နဲ့ နှမ်းထွက်

ကျွန်တော်တို့ ငယ်ငယ်က တီဗွီမှာလာတဲ့ ကြော်ငြာတစ်ခု ရှိပါတယ်။ ဝတဲ့သူက ပိန်ချင်တယ်။ ပိန်တဲ့သူက ဝချင်တယ်။ လူ့အလို နတ်မလိုက်နိုင်ပေမယ့် အာယုဘောဇနကတော့ အလိုလိုက် အကြိုက်ပေးနိုင်ပါတယ် ဆိုတဲ့ ကြော်ငြာပါ။ အဲဒီလို အာယုဘောဇနက တကယ်ပဲ သုံးစွဲသူ အကြိုက် လိုက်နိုင်သလားတော့ မပြောတတ်ပါဘူး။ ဒါပေမယ့် ကျွန်တော်တို့ ဆော့ဖ်ဝဲလ် ရေးတဲ့သူများကတော့ သုံးစွဲသူ ယူဆာတွေရဲ့ အကြိုက်ကို လိုက်နိုင်ဖို့ မလွယ်ပါဘူး။ ပရိုဂရမ်မာဘက်က ယူဆာ နေရာကဝင် အကောင်းဆုံးဖြစ်အောင် လုပ်ပေးတာ တောင်မှ မှန်းချက်နဲ့ နှမ်းထွက် မကိုက်တဲ့ အခါမျိုးတွေ မကြာခဏ ကြုံရတတ်ပါတယ်။

ယူဆာတွေထဲမှာ သာမန် ယူဆာ၊ သူများထက် ထူးတဲ့ ယူဆာ၊ အူကြောင်ကျား ယူဆာ စသည်ဖြင့် အမျိုးစုံ တွေ့ရတတ်ပါတယ်။ လူတွေအတွက် အစားအသောက်တွေ နေရာ ဒေသလိုက်ပြီး အကြိုက်ကွဲသလို ဆော့ဖ်ဝဲမှာလည်း နေရာဒေသလိုက်ပြီး အကြိုက်ကွဲ ကြပါတယ်။ အာရှက လူတွေက ယူဆာဆိုတာ တာဝန်ယူမှု တစ်ခု ရှိရမယ် ဆိုတဲ့ အတွေးအမြင် ရှိပါတယ်။ ယူဆာက မဟုတ်တရုတ် ပေါက်ကရ လျှောက်လုပ်လို့ ဆော့ဖ်ဝဲလ်မှာ တိုင်ပတ်သွားရင် ဆော့ဖ်ဝဲလ် ရေးတဲ့သူကို အပြစ်မတင်ပါဘူး။ ယူဆာကိုပဲ အပြစ်တင်ပါတယ်။ ဥရောပမှာတော့ အဲဒီလို မဟုတ်ပါဘူး။ ယူဆာက တမင်သက်သက်ပဲ လုပ်လုပ်၊ ဂေါက်ကြောင်ပြီး ပေါက်တတ်ကရ လျှောက်ပဲ နှိပ်နှိပ် ဆော့ဖ်ဝဲလ်က ဒုက္ခပေးပြီ ဆိုရင် ဆော့ဖ်ဝဲလ်ရေးတဲ့သူကို ကြိုတင် ကာကွယ်မှု လုပ်မထားရ ကောင်းလားဆိုပြီး မြှားဦးက ကိုယ့်ဘက် လှည့်လာ တတ်ပါတယ်။ သူတို့ ပြောနေကျ စကား အရ ဆိုရင် ဆော့ဖ်ဝဲလ်ဟာ ငတုံးတောင်မှ သုံးလို့ ရရမယ် Idiot-proof ဖြစ်ရမယ်လို့ ဆိုကြပါတယ်။

ငတုံးတွေတောင်မှ သုံးလို့ ရမယ့် ဆော့ဖ်ဝဲလ်မျိုး ရေးရတာ မလွယ်ပါဘူး။ ကျွန်တော် ပြင်သစ်မှာ စက်သွားပြင်တုန်းက စက်ရုံက အင်ဂျင်နီယာက မင်းစက်က ဆော့ဖ်ဝဲလ် Idiot-proof ဖြစ်သလား မေးပါတယ်။ ကျွန်တော်က ဖြစ်တယ် ပြောတော့ အင်ဂျင်နီယာက တကယ့်ကို ငတုံး သုံးစွဲနည်းနဲ့ ကျွန်တော့်ကို ပညာပြလိုက်ပါတယ်။ Button တစ်ခု ပေါ်မှာ မောက်စ် ပွိုင်တာ တင်ပြီးတော့ ကလစ်ကို အချက် ၂၀ လောက် ဆက်တိုက် နှိပ်ထည့်လိုက်တာပါ။ အကျိုးဆက်ကတော့ ကျွန်တော့် ဆော့ဖ်ဝဲလ် Hang သွားပါတယ်။ ဟာကွာ။ ဒါကတော့ မလွန်ဘူးလား မေးတော့။ အိဒိယော့ ဆိုတာ လုပ်ချင်ရာ လုပ်တာ လေကွာ။ အိဒိယော့ ပရုဖ် ဖြစ်တယ် ဆိုရင်တော့ လုပ်ချင်ရာ လုပ်တာကို ခံနိုင်ရမှာပေါ့လို့ ကျွန်တော့်ကို ပြန်ပြီး စောဒက တက်ပါတယ်။ ဒီလိုနဲ့ပဲ အောင့်သက်သက်နဲ့ ဆော့ဖ်ဝဲလ်ထဲမှာ ကလစ် ဆက်တိုက် နှိပ်တာကို ကာကွယ်ဖို့ ကုတ်ဒ် ရေးပေးလိုက်ရပါတယ်။

တစ်ခါတစ်လေတော့လည်း ယူဆာက ငတုံးမဟုတ်ပေမယ့် တကယ်မသိလို့ လုပ်လိုက်တဲ့ ကိစ္စနဲ့ ဆော့ဖ်ဝဲလ်မှာ ဂိသွားတာလည်း ရှိတတ်ပါတယ်။ ကျွန်တော်တို့ စပိန်မှာ စက်သွားဆင်တုန်းက ထရိန်နင်ပေးပြီး စက်ကို အော်ပရေတာတွေနဲ့ လွှတ်ထားလိုက်ပါတယ်။ ဒီလိုနဲ့ အော်ပရေတာ တစ်ယောက်က စက်ကို အလုပ်လုပ်ဖို့ လိုအပ်တဲ့  အချက်အလက်တွေ သူ့ဘာသာသူ ရိုက်ထည့်ပြီး Save လုပ်လိုက်တော့ ဆော့ဖ်ဝဲလ်က ဒိုင်းကနဲ Crash ဖြစ်သွားပါတယ်။ ကျွန်တော်တို့ ဆော့ဖ်ဝဲလ်ထဲမှာ ရိုက်ထည့်သမျှ ဂဏန်းတွေ စာတွေ အကုန်လုံးကို စစ်ပြီးတော့မှ လက်ခံတာပါ။ အဲဒါကိုတောင်မှ Crash ဖြစ်သွားတယ် ဆိုတော့ စဉ်းစားရ အတော် ခက်သွားပါတယ်။ အဲဒါနဲ့ အော်ပရေတာကို နောက်တစ်ခေါက် ပြန် လုပ်ပါဦး ပြောပြီး သူလုပ်သမျှ ဘေးကနေ မျက်ခြေမပြတ် စောင့်ကြည့်နေပါတယ်။ သူ ရိုက်ထည့်သမျှ အချက်အလက်တွေက အကုန်မှန်ပါတယ်။ ဂဏန်း ရိုက်ရမယ့် နေရာမှာ အက္ခရာ ရိုက်ရင် ကျွန်တော့် ဆော့ဖ်ဝဲလ်က စစ်ပေးနိုင်ပါတယ်။ ဒါပေမယ့် နောက်ဆုံး ဖိုင်ကို သိမ်းတဲ့ အချိန်ရောက်တော့ အော်ပရေတာက ဖိုင်နာမည်ထဲမှာ "\" တစ်ခု ထည့်သိမ်းပါတယ်။ အဲဒါကြောင့် ဆော့ဖ်ဝဲလ်က ဝင်းဒိုးထဲ သိမ်းလိုက်တဲ့ အချိန်မှာ Crash ဖြစ်သွားတာပါ။ အဲဒါကြောင့် ဖိုင်နာမည်ထဲမှာ ဘက်ဆလက်ရှ် ပါမပါ စစ်တဲ့ ကုတ်ဒ်တစ်ခုပါ ထပ်ပြီး ရေးထည့် ပေးလိုက်ရပါတယ်။

ယူဆာ အတွက် အသုံးရ လွယ်အောင် လုပ်ထားပေမယ့်လည်း ကိုယ်မှန်းထားတာနဲ့ လွဲသွားတာမျိုးလည်း ရှိတတ်ပါတယ်။ တစ်ခါက ကျွန်တော် နဲ့ လုပ်ဖော်ကိုင်ဖက် အင်ဂျင်နီယာ တစ်ယောက် စင်ကာပူမှာ ဆော့ဖ်ဝဲလ် ထရိန်နင် ပေးကြပါတယ်။ ကျွန်တော်တို့ ဆော့ဖ်ဝဲလ်ကို သုံးမယ့် ယူဆာက စက်သုံးပစ္စည်းတွေကို တွင်ခုံလို နေရာမျိုးမှာ ခုတ်ထစ်ဖြတ်တောက် ကြမယ့် မက္ကင်နီကယ် အင်ဂျင်နီယာတွေပါ။ ဆော့ဖ်ဝဲ အင်ဂျင်နီယာကလည်း ဒီတစ်ခါ ဘာစိတ်ကူးပေါက်တယ် မသိပါဘူး။ ဆော့ဖ်ဝဲလ်ကို အရောင် အစုံသုံးပြီး သုံးရ လွယ်အောင် လုပ်ထားပါတယ်။ ဆော့ဖ်ဝဲလ်ထဲမှာ အစိမ်းရောင်၊ အပြာရောင်၊ အနီရောင် ရောင်စုံနဲ့မို့ စာဖတ်စရာ မလိုဘဲ အရောင်ကြည့်တာနဲ့ ဆော့ဖ်ဝဲလ်က ပေးချင်တဲ့ သတင်းအချက်အလက်ကို အလွယ်တကူ နားလည် နိုင်ပါတယ်။ ကျွန်တော်တောင်မှ သူလုပ်ထားတာကို ကြည့်ပြီး အတော် သဘောကျသွားပါတယ်။ ထရိန်နင် လာတဲ့ အင်ဂျင်နီယာတွေကတော့ စခရင်ကို မျက်လုံးအပြူးသား စိုက်ကြည့်နေကြပါတယ်။ အဲဒီအချိန်မှာ ထရိန်နင်ထဲမှာ ရှိနေတဲ့ မန်နေဂျာ တစ်ယောက်က ထပြောလိုက်လို့ ပွဲသိမ်းသွားပါတယ်။ သူက သူ့အင်ဂျင်နီယာတွေဘက် လှည့်ပြီး "မင်းတို့ မြင်ရသလား။" လို့ မေးတော့ "ဟင့်အင်း။" လို့ ဖြေကြပါတယ်။ အဲဒီတော့မှ သူက ကျွန်တော်တို့ကို "ဆောရီးပဲ။ ငါ့အင်ဂျင်နီယာတွေထဲမှာ ၃ ယောက်က ကာလာဘလိုင်း။ ကာလာ မမြင်ရဘူး။ အဲဒီတော့ မင်းအရောင်တွေလည်း သူတို့ ခွဲတတ်မှာ မဟုတ်ဘူး။" ဆိုတော့ ကျွန်တော်တို့မှာ ရယ်ရမလို ငိုရမလို ဖြစ်သွားပါတယ်။ စင်ကာပူမှာ  ပေါ်လီ မတက်ခင် မျက်စိစစ်ပြီး ကာလာဘလိုင်း ဖြစ်ရင် မက္ကင်နီကယ် မေဂျာပဲ တက်လို့ ရပါတယ်။ အဲဒါကြောင့် မက္ကင်နီကယ် အင်ဂျင်နီယာတွေမှာ ကာလာဘလိုင်းတွေ သွားစုနေတာ အထူးအဆန်းတော့ မဟုတ်ပါဘူး။

ကိုယ်က ပေးတာကို မယူဘဲ သူတို့ လိုချင်တာပဲ ယူသွားတတ်တဲ့ ယူဆာမျိုးလည်း ကြုံရပါသေးတယ်။ ခုန နေရာမှာပဲ အဲဒီ ဆော့ဖ်ဝဲလ် အင်ဂျင်နီယာ ထရိန်နင် ပေးပြီးတော့ ကျွန်တော်က ကျွန်တော့် အပိုင်းကို ထရိန်နင် ဆက်ပေးပါတယ်။ ကျွန်တော်က အသင့်ပြင်ထားတဲ့ ဒေတာတွေနဲ့ ပြတာဆိုတော့ အဲဒီဒေတာကိုပဲ ထပ်တလဲလဲ ကွန်ပျူတာထဲကို ထည့်ပြီး စမ်းပြပါတယ်။ ယူဆာတွေ အားလုံးကို ဆော့ဖ်ဝဲလ် ဘယ်လိုသုံးရသလဲ ပြပြီးတော့ ထရိန်နင်က အောင်အောင်မြင်မြင်နဲ့ ပြီးသွားပါတယ်။ နောက်နေ့မှာတော့ ကျွန်တော့် ထရိန်နင် လာတက်တဲ့ အင်ဂျင်နီယာ တစ်ယောက်က ကျွန်တော့်ကို တောက်တခေါက်ခေါက်နဲ့ ကြိတ်မနိုင် ခဲမရ ပြောပါတယ်။ "ငါကွာ။ မနေ့က မင်းပြတဲ့ဟာ သေချာ မမှတ်လိုက်မိဘူး။" ဆိုတော့ ကျွန်တော်က "ဘယ်ဟာကို မသိလိုက်တာလဲ။" လို့ ပြန်မေးလိုက်ပါတယ်။ သူက " မသိလိုက်တာ မဟုတ်ဘူး။ မမှတ်လိုက်မိတာ။ မနေ့က မင်းခဏခဏ ရိုက်ပြနေတဲ့ နံပါတ်က 4D မှာ ပထမဆု ထွက်သွားတယ်ကွ။" လို့ ပြောတော့ ကျွန်တော့်မှာ ဘာပြန်ပြောရမှန်း မသိအောင်ကို ဖြစ်သွားပါတယ်။ ( 4D ဆိုတာ ချဲလိုမျိုး နံပါတ် ၄ လုံးနဲ့ ကစားကြတဲ့ စင်ကာပူမှာ ဖွင့်တဲ့ ထီတစ်မျိုးပါ။)