Search This Blog

Friday, October 14, 2011

ညွှန်းကိန်းများ

ညွှန်းကိန်း (Index) ဆိုတာ သူ့ရဲ့ အဓိပ္ပာယ်ကို နားလည်တဲ့ သူအတွက်တော့ အလွန်တန်ဖိုး ရှိတဲ့ ဂဏန်းတွေပါ။ ညွှန်းကိန်းတစ်ခု ရဲ့ နောက်ကွယ်မှာ အဓိပ္ပာယ်တွေ အများကြီး ရှိနေပါတယ်။ ဒီညွှန်းကိန်းဟာ မိုးတိမ်ကို ပြတာလား၊ မြေကြီးကို ပြတာလား၊ မျက်ရည်ကို ပြတာလား၊ ရယ်သံကို ပြတာလား ဆိုတာကတော့ အဲဒီညွှန်းကိန်းရဲ့ နောက်ကွယ်က အဓိပ္ပာယ်ကို သိမှပဲ သဘောပေါက် နိုင်ပါလိမ့်မယ်။

ဂျီဒီပီ ဆိုတဲ့ စကားလုံးကတော့ လူတိုင်းလိုလို ကြားဖူးကြမှာပါ။ စုစုပေါင်း ပြည်တွင်း ထွက်ကုန် (Gross Domestic Product) ကို အတိုကောက် ခေါ်တဲ့ အင်္ဂလိပ် စကားလုံးပါ။ ဥပမာ မြန်မာပြည်ရဲ့ ဂျီဒီပီ ဆိုရင် မြန်မာပြည်တွင် ဖုတ်သည် ဆိုတဲ့ အန်တီဂွက်စ်ရဲ့ ဘိန်းမုန့်လည်း ပါပါတယ်။ ရေသန့်ဘူး ထည့်ကြော်တယ် ဆိုတဲ့ တာရှည်ခံ အကြော်တွေလည်း ပါပါတယ်။ အရှေ့က တသက်လုံး စိုက်ခဲ့တာ၊ တို့ခေတ်မှာတော့ ခုတ်ရမည် မလွဲပါ ဆိုပြီး ကျွန်တော်တို့ ခေတ်မှာ အပြိုင်အဆိုင် ခုတ်ရောင်းနေကြတဲ့ ကျွန်း၊ပျဉ်းကတိုး စတဲ့ သစ်တွေလည်း ပါပါတယ်။ စီးပွားရေး ပိတ်တယ် ဒါတော့ မပါဘူး ဆိုပြီး တိုတယ်လ်က စုပ်ယူနေတဲ့ သဘာဝ ဓာတ်ငွေ့လည်း ပါပါတယ်။ မြန်မာပြည်ထဲက ထွက်ထွက်သမျှ ပစ္စည်းအကုန်လုံးဟာ မြန်မာပြည်ရဲ့ ဂျီဒီပီထဲမှာ ထည့်တွက်ပါတယ်။

ဒါဆိုရင် ကျွန်တော်တို့ နိုင်ငံသားကောင်း ပီသစွာနဲ့ အခွန်ထမ်းဆောင်ခွင့် ပြုပါရန် ဆိုပြီး စာတတန် ပေတတန်နဲ့ ရေးဖွဲ့ ငိုပြပြီးမှ အခွန်ဆောင်ခွင့်ရတဲ့ သံရုံးမှာ အခွန်ဆောင်ထားတဲ့ ငွေတွေ၊ ဘဏ်က ငွေထုတ်စက်မှာ အလကား ရသလို တန်းစီတိုးထုတ်ပြီး အိမ်ပြန်ပို့ထားတဲ့ ပိုက်ဆံတွေ မပါဘူးလားလို့ မေးစရာ ရှိပါတယ်။ မြန်မာပြည်ရဲ့ ပြည်ပမှာ ရှာထားတဲ့ ပိုက်ဆံက မြန်မာပြည်ရဲ့ ဂျီဒီပီမှာ အကျုံး မဝင်ပါဘူး။ ဂျီဒီပီဆိုတာ ပြည်တွင်း ထုတ်ကုန် သက်သက်ကို တိုင်းတာတဲ့ ကိန်းပါပဲ။ အဲဒီတော့ ကျွန်တော်တို့ နိုင်ခြံဂါးမှာ ရှာထားတဲ့ ပိုက်ဆံက အဲဒီနိုင်ငံရဲ့ ဂျီဒီပီမှာပဲ အကျုံးဝင်ပါတယ်။

ဒါဆို ကျွန်တော်တို့ ပြည်တွင်းကို ပြန်ပို့ထားတဲ့ ပိုက်ဆံတွေက စာရင်းမရှိ အင်းမရှိလို့ ထင်စရာ ရှိပါတယ်။ (တကယ်လည်း စာရင်းဘယ်သူ့ဆီမှ မရှိပါဘူး။) ဒါပေမယ့် အဲဒီလို နိုင်ငံသားတွေက ပြည်ပမှာ ရှာတဲ့ ပိုက်ဆံကို စုစုပေါင်း အမျိုးသား ထုတ်ကုန် (Gross National Product) ဒါမှမဟုတ် ဂျီအင်န်ပီမှာ ပြလို့ ရပါတယ်။ အမျိုးသား ဆိုပေမယ့် အမျိုးသမီးတွေ ရှာတဲ့ ပိုက်ဆံလည်း ပါပါတယ်။ မြန်မာပြည်ရဲ့ ဂျီအင်န်ပီမှာ မြန်မာပြည်ထဲက နိုင်ငံသားတွေ ကြက်ဆူပင် ပျိုးပြီးရောင်း၊ မြွေဖမ်းရောင်း လုပ်ရင်း အကျိုးအမြတ် ရတဲ့ ငွေရယ်၊ ပြည်ပက မြန်မာနိုင်ငံသားတွေ အလုပ်ထဲမှာ ဖေ့စ်ဘွတ်ခ်သုံးရင်း အလကား ရနေတဲ့ ငွေ၊ မိုးလင်းမိုးချုပ် တကယ် လုပ်ရတဲ့ငွေ စတာမျိုးတွေ ကို ပေါင်းထားတာပါ။ ဒါပေမယ့် မြန်မာနိုင်ငံရဲ့ ဂျီအင်န်ပီ ထဲမှာတော့ တိုတယ်လ်က လာတူးသွားတဲ့ သဘာဝ ဓာတ်ငွေ့၊ မုံရွာမှာ ကနေဒါ အိုင်ဗင်ဟိုက လာဖြိုသွားတဲ့တောင် ဆိုတာတွေကိုတော့ ထည့်တွက်လို့ မရတော့ပါဘူး။ အဲဒါတွေက မြန်မာနိုင်ငံရဲ့ ဂျီဒီပီ ပေမယ့် သူတို့ နိုင်ငံတွေရဲ့ ဂျီအင်န်ပီနဲ့ပဲ သွားပြီး ဆိုင်ပါတော့တယ်။

အဲဒီတော့ ဂျီဒီပီကို ကြည့်ပြီး နိုင်ငံတစ်နိုင်ငံ ဝင်ငွေဘယ်လောက် ဖြောင့်သလဲ ဆိုတာ အကြမ်းမျဉ်း လောက်တော့ ခန့်မှန်းကြည့်လို့ ရမယ် ထင်ပါတယ်။ နိုင်ငံတကာ ငွေကြေးအဖွဲ့ လို့ခေါ်တဲ့ အိုင်အမ်အက်ဖ် ရဲ့ စာရင်းအရ မြန်မာပြည်ရဲ့ ၂၀၁၀ ခုနှစ် ဂျီဒီပီဟာ ၄၃ ဘီလီယံ ဒေါ်လာ နီးပါး ရှိပြီးတော့ လူတစ်ဦးချင်းရဲ့ ပျမ်းမျှ ဂျီဒီပီဟာ အမေရိကန် ဒေါ်လာ ၇၀၀ စွန်းစွန်း ရှိပါတယ်။ ကျွန်တော်တို့လည်း ခေသူတော့ မဟုတ်ပါဘူး။ တစ်နှစ်ကို ၄၃ ဘီလီယံ ဒေါ်လာဆိုတာ ကမ္ဘာ့နိုင်ငံ ၁၉၂ နိုင်ငံထဲမှာ အဆင့် ၁၀၀ မကျော်တဲ့ နေရာမှာ ရှိပါတယ်။

ဂျီဒီပီကို ပြလို့ ရှိရင် အမေရိကန် ဒေါ်လာနဲ့ပဲ ပြလေ့ ရှိပါတယ်။ ဒါပေမယ့် အမေရိကန် ဒေါ်လာဈေးက တသမတ်တည်း မရှိပါဘူး။ မခင်အေးမှာ တဈေး၊ ဘာလမ်းထဲ သွားရောင်းရင် တဈေး ဆိုတာမျိုး ပြောတာ မဟုတ်ပါဘူး။ အမေရိကန် တဒေါ်လာရဲ့ ပကတိတန်ဖိုးဟာ တစ်နေရာနဲ့ တစ်နေရာ မတူတာကို ပြောချင်တာပါ။ မြန်မာပြည်မှာ အမေရိကန် ၂ ဒေါ်လာ မြန်မာငွေ ၁၆၀၀ လောက်ဆိုရင် နေ့လယ်စာ စားလို့ ရပေမယ့် ဥရောပလို နေရာမျိုးမှာ အမေရိကန် ၂ ဒေါ်လာ နဲ့ ညီမျှတဲ့ ယူရိုငွေ နဲ့ ထမင်းစားလို့ မရပါဘူး။ အဲဒီလိုပဲ ဥရောပလို နေရာမှာ ဒေါ်လာတစ်သိန်းတောင် အကုန်ခံစရာမလိုပဲ လင်ခရူဆာလို ကားမျိုးကို ဝီခေါ်နေအောင် စီးလို့ ရပါတယ်။ မြန်မာပြည်မှာ သိန်း ၈၀၀ ဆိုရင်တော့ လင်ခရူဆာနဲ့ နည်းနည်း ဝေးနေပါသေးတယ်။ အဲဒီလိုပဲ ဒေါ်လာဈေးနှစ်ဆ ဖြစ်သွားလို့ မြန်မာပြည်က လူတွေ တဝက်လောက် ဆင်းရဲမသွားသလို ဒေါ်လာဈေးတစ်ဝက် ကျသွားလို့လည်း မြန်မာပြည်က လူတွေ နှစ်ဆ ချမ်းသာ မသွားပါဘူး။ အဲဒီလို ဒေါ်လှငွေရဲ့ ပကတိတန်ဖိုးဟာ နေရာပေါ်မူတည်ပြီး ကွဲပြားတဲ့ အတွက် ဂျီဒီပီရဲ့ ပကတိတန်ဖိုးကို သိဖို့ နည်းလမ်း ရှာရပါတယ်။

အဲဒီနေရာမှာ ဝယ်ယူနိုင်စွမ်းအား ကွာခြားမှုနှုန်း (Purchasing Power Parity) ဒါမှမဟုတ် ထရစ်ပယ်လ်ပီ ဆိုတာကို သုံးပါတယ်။ စျေးနှုန်းတစ်ခု ဥပဒေသကို မူတည်ပြီး ညှိနှိုင်းတာပါ။ ဥပမာ ငှက်ပျောသီး တစ်လုံး အမေရိကားမှာ ဘယ်လောက်တန်မယ်၊ မြန်မာပြည်မှာ ဘယ်လောက် တန်မယ်။ ဘီယာတစ်ခွက် အမေရိကားမှာ ဘယ်လောက် တန်မယ်။ မြန်မာပြည်မှာ ဘယ်လောက် တန်မယ်။ စတာမျိုး ကုန်စျေးနှုန်းတွေ ပေါ်မူတည်ပြီး ထရစ်ပယ်လ်ပီ က ပြောင်းသွားပါတယ်။

အဲဒီလို ဂျီဒီပီ ကို ထရစ်ပယ်လ်ပီနဲ့ ပြန်ညှိ လိုက်တဲ့ အခါမှာတော့ လူနေမှု စရိတ်ကြီးတဲ့ နိုင်ငံတွေရဲ့ ဂျီဒီပီဟာ ကျသွားပြီး လူနေမှု စရိတ်နည်းတဲ့ ဂျီဒီပီတွေရဲ့ ပကတိတန်ဖိုးဟာ တက်လာပါတယ်။ မြန်မာပြည်ရဲ့ ၂၀၁၀ ဂျီဒီပီကို ပီပီပီနဲ့ ပြန်ညှိလိုက်တော့ ၇၆.၅ ဘီလီယံ ဖြစ်သွားပါတယ်။ မြန်မာပြည်က ၄၃ ဘီလီယံဖိုး ထွက်တဲ့ ပစ္စည်းဟာ အမေရိကားလို နေရာမျိုးမှာဆိုရင် ၇၆.၅ ဘီလီယံ လောက် တန်လိမ့်မယ် ဆိုတဲ့ အဓိပ္ပာယ်ပါ။ မြန်မာနိုင်ငံက လူတစ်ဦးချင်းရဲ့ ဂျီဒီပီဟာ အဲဒီအခါမှာ အမေရိကန် ဒေါ်လာ ၁၂၅၀ ဖြစ်သွားပါတယ်။

မင်းပြောတော့ လူတစ်ဦးချင်းဝင်ငွေ အမေရိကန် ဒေါ်လာ ၁၂၅၀ တို့နိုင်ငံကြည့်တော့ ဘယ်နှယ့် ဖြစ်နေရတာလဲ မေးရင် ကျွန်တော်နဲ့ မဆိုင်ပါဘူး။ လွှတ်တော်ထဲမှာ သွားမေးကြပါ။ စတုတ္ထမဏ္ဍိုင်တွေကို မေးခိုင်းကြပါ။ အဲဒါဆိုရင် မင်းရဲ့ ဂျီဒီပီ ဆိုတာ ဘူးရှစ် ပဲလို့ ပြောရင်လည်း ခံရုံပါပဲ။ ဂျီဒီပီက နိုင်ငံရဲ့ စုစုပေါင်းဝင်ငွေ၊ အဲဒီငွေကို လူဦးရေနဲ့စားပြီး ရတဲ့ ပျမ်းမျှဝင်ငွေ ဒါတွေကိုပဲ ပြတာပါ။ ဒါပေမယ့် အဲဒီနိုင်ငံမှာ နေထိုင်တဲ့ ပြည်သူတွေအတွက် ဘယ်လောက် တိုးတက်မှု ရှိတယ်ဆိုတာကို မပြနိုင်ပါဘူး။

အဲဒီလိုမျိုး နိုင်ငံတစ်ခုချင်းမှာ ရှိတဲ့ ပြည်သူတွေရဲ့ ဖွံ့ဖြိုးတိုးတက်မှုကိုတော့ လူသားဖွံ့ဖြိုးမှု ညွှန်းကိန်း (Human Development Index)  ဒါမှမဟုတ် အိတ်ချ်ဒီအိုင်နဲ့ တိုင်းပါတယ်။ လူသားဖွံ့ဖြိုးမှု ညွှန်းကိန်းမှာတော့ နိုင်ငံမှာရှိတဲ့ လူတွေရဲ့လူတစ်ဦးချင်း ပျမ်းမျှသက်တမ်း (Life Expectancy)၊ ပညာရေးဆိုင်ရာ ညွှန်းကိန်း (Education Index)၊ ဝင်ငွေ ညွှန်းကိန်း (Income Index) စတာတွေ ပါတတ်ပါတယ်။ နိုင်ငံတစ်နိုင်ငံရဲ့ အိတ်ချ်ဒီအိုင်ကို ကြည့်ချင်းအားဖြင့် အဲဒီနိုင်ငံက နိုင်ငံသားတွေရဲ့ တိုးတက်မှုနှုန်းကို အကြမ်းမျဉ်း သိနိုင်ပါတယ်။

လူတစ်ယောက်ရဲ့ ပေါင်ချိန်ကို တိုင်းကြည့်ပြီး ဒီလူ ပုံမှန် အတိုင်းလား အဝလွန်နေသလား ဆိုတာကို မသိနိုင်ပါဘူး။ သူအရပ်ရှည်လို့ အလေးချိန်များတာလည်း ဖြစ်နိုင်ပါတယ်။ အဲဒီလိုပါပဲ။ အိတ်ချ်ဒီအိုင် တစ်ခုတည်းကိုပဲ ကွက်ကြည့်မယ်ဆိုရင် နိုင်ငံတစ်ခုရဲ့ တိုးတက်မှု ပမာဏကို မြင်နိုင်ပေမယ့် ဒီနိုင်ငံထဲက လူသားတွေ ညီတူညီမျှ တိုးတက်မှု ရှိရဲ့လား ဆိုတာကိုတော့ မမြင်နိုင်ပါဘူး။ အဲဒီလို ဆင်းရဲချမ်းသာ ကွာခြားမှုကိုတော ဂီနီ (Gini) ညွှန်းကိန်းလို့ ခေါ်တဲ့ ညွှန်းကိန်း တစ်ခုနဲ့ တိုင်းပါတယ်။ ဂီနီ က သုညဆိုရင် ဒီနိုင်ငံက လုံးဝညီမျှပြီး  ၁ ဆိုရင် ဒီနိုင်ငံက အတော်ကို မညီမမျှ ဖြစ်တယ်လို့ ပြောရပါမယ်။ ဘယ်နိုင်ငံမှာမှတော့ ဂီနီက သုည ဖြစ်မနေပါဘူး။ ဥရောပနိုင်ငံတွေက ဂီနီ က ၀.၂၄ ကနေ ဝ.၃၆ အတွင်း၊ အမေရိကန် မက္ကဆီကို က ဝ.၄ စွန်းစွန်း၊ စင်ကာပူကတော့ ထိုင်း၊ ကမ္ဘောဒီးယားရဲ့ နောက် ၀.၄၂ လောက်မှာ ရှိပါတယ်။

စင်ကာပူနိုင်ငံမှာ အိတ်ချ်ဒီအိုင် အရမ်းမြင့်ပေမယ့်  နိုင်ငံသားတွေအတွက် နိုင်ငံတော်က ကြည့်ရှု စောင့်ရှောက်ပေးတဲ့ အခွင့်အလမ်းတွေ ထောက်ပံ့ကြေးတွေမှာ တခြား ဖွံ့ဖြိုးပြီး နိုင်ငံတွေလောက် မရှိပါဘူး။ အဲဒီလို မရှိတဲ့ အတွက် ချမ်းသာတဲ့ သူက နင်းကန် ချမ်းသာပြီး ဆင်းရဲတဲ့သူက အရမ်းဆင်းရဲပါတယ်။ အဲဒီလို ဝင်ငွေ မညီမျှမှုကို ၂၀၁၀ နောက်ပိုင်းမှာ အိတ်ချ်ဒီအိုင်ထဲမှာ ထည့်တိုင်းပါတယ်။ အဲဒီ အခါမှာတော့ ဥရောပနိုင်ငံတွေက အဆင့်တက်လာပြီး အမေရိကန်လို နိုင်ငံမျိုးက အောက်ကို ထိုးဆင်းသွားပါတယ်။ စင်ကာပူ ဘယ်နား ရောက်သွားသလဲ ဆိုတာ စာရင်းထဲမှာ ရှာမတွေ့တော့ပါဘူး။

စာရင်းဇယားတွေက မသိရင်နှပ်ချလို့ ရပါတယ်။ မသိသူ ကြော်စား၊ သိသူလှော်စား လိုမျိုးပါပဲ။ အသုံးများနေကျ ကိန်းဂဏန်းတွေ အကြောင်း မသိတာလေးတွေ ရှိရင် သိရအောင် တတ်သလောက် မှတ်သလောက် မျှဝေပေးလိုက် ပါတယ်။

4 comments:

Anonymous said...

တကယ္ဖတ္ရွု..
ေလ့လာမွတ္သားသြားပါတယ္..။

ေပါက္ထံု

nyimuyar said...

thanks for sharing koZT

ZT said...

မေပါက္ -> ေလ့လာ သြားတယ္ ဆိုလို႕ အားရွိသြားပါတယ္။
ကိုညီမူရာ -> Thank you for reading. :)

Soe Yu Nwe said...

It's very interesting .. Thank you for your sharing knowledge , Bro :)