Search This Blog

Monday, September 7, 2009

ဗိုက်ဆာနေတဲ့ သရဲများ

ရောမမြို့ကြီး မီးလောင်တာ နီရိုးဘုရင်က တယောထိုးမပျက်ဘူး လို့ ပြောကြတဲ့ စကား ရှိပါတယ်။ အမှန်တကယ်ကတော့ အဲဒီစကားဟာ အခြေအမြစ် မရှိပါဘူး။ ဒါမှမဟုတ်ရင်လည်း အချက်အလက်အားဖြင့် မှားနေတယ်လို့ ပြောရင်လည်း ရပါတယ်။ အကြောင်းကတော့ ရောမမှာ နီရိုးဘုရင် အုပ်ချုပ်နေတဲ့အချိန်က တယောဆိုတဲ့ တူရိယာ မပေါ်သေးပါဘူး။ အဲဒါကြောင့် သူတီးနေတာ မှန်ရင်တောင်မှ တယောမဟုတ်ပဲ တယောနဲ့တူတဲ့ တခြား တူရိယာ တစ်ခုခုပဲ ဖြစ်ပါလိမ့်မယ်။

အခု လောလောဆယ် စင်ကာပူမြို့ကြီးတော့ မီးလောင်မနေပါဘူး။ ဒါပေမယ့် မီးတွေတော့ အပြိုင်အဆိုင် ရှို့နေကြပါတယ်။ ဘာတွေ ရှို့နေသလဲ မေးရင် ဒေါ်လာတွေ မီးပုံရှို့နေကြပါတယ် လို့ ဖြေရပါလိမ့်မယ်။ ဒါပေမယ့် အမေရိကန် ဒေါ်လာ ယူရိုဒေါ်လာ စင်ကာပူ ဒေါ်လာတွေတော့ မဟုတ်ပါဘူး။ ဟဲလ်မန်းနီး ( Hell Money) လို့ ခေါ်တဲ့ ငရဲပြည်သုံး ဒေါ်လာတွေကို ရှို့နေကြ တာပါ။

အနောက်တိုင်းသားတွေ အတွက် ဂိုးတူဟဲလ် ဒါမှမဟုတ် ငရဲကိုသွား ဆိုတာ ကျိန်ဆဲတဲ့ စကားပါ။ ဒါပေမယ့် တရုတ်လူမျိုးတွေရဲ့ ဟဲလ်က အနောက်တိုင်းသားတွေ ယုံကြည်တဲ့ ဟဲလ် မဟုတ် သလို ကျွန်တော်တို့တွေ သိထားတဲ့ မဟာ အဝီစိတို့ ယောရုဝ တို့လို ငရဲကြီး ရှစ်ထပ်ထဲက ငရဲကို ပြောတာလည်း မဟုတ်ပါဘူး။ သူတို့ရဲ့ ငရဲ ဒါမှမဟုတ် ဟဲလ်ဆိုတာက သေပြီးနောက် ရောက်နေတဲ့ကမ္ဘာ (afterlife) ကို ဆိုလိုချင်တာပါ။ Nether World လို့လည်း ခေါ်ကြပါတယ်။

တရုတ်လူမျိုး အများစုကတော့ သေပြီးသား ဆွေမျိုးသားချင်းတွေကို ပစ္စည်းတစ်ခုခု သုံးဖို့စွဲဖို့ ပို့ပေးချင်ရင် မီးရှို့ ပြီး ပို့ပေးရတယ်လို့ အယူအဆ ရှိကြပါတယ်။ အသုဘ အခမ်းအနားတွေမှာ သေပြီးသားသူ သုံးဖို့ ငွေတွေ၊ ဝတ်ဖို့ အဝတ်အစားတွေ၊ စီးဖို့ကားတွေ၊ နေဖို့အိမ်တွေ မီးရှို့ပေးတတ် ကြပါတယ်။ တကယ့် အစစ်တွေတော့ မဟုတ်ပါဘူး။ စက္ကူနဲ့ လုပ်ထားတဲ့ ပုံစံလေးတွေပါ။ စင်ကာပူမှာ အဲဒီလို တမလွန်က လူတွေအတွက် မီးရှို့ပေးဖို့ စက္ကူနဲ့ လုပ်ထားတဲ့ ပစ္စည်းတွေ ချည်းပဲ သီးသန့်ရောင်းတဲ့ ဆိုင်တွေ ရှိပါတယ်။ အဲဒီဆိုင်တွေမှာ ရှိတဲ့ ပစ္စည်းကလည်း အစုံပါပဲ။ တစ်ခါက Singapore Dreaming ဆိုတဲ့ ရုပ်ရှင်ထဲမှာ မင်းသားက သူ့အဖေအတွက် ရေကူးကန်ပါတဲ့ တိုက်ကို မီးရှို့ပေးတာ မြင်လို့ ရေကူးကန်ကို ဘယ်လိုများ မီးရှို့ကြပါလိမ့်လို့ တွေးပြီး ပြုံးမိပါသေးတယ်။

ကျွန်တော်နဲ့ အတော်ခင်တဲ့ စလုံး သူငယ်ချင်း တစ်ယောက်ကို စကားကတ်ပြီး မေးဖူးပါတယ်။ မင်းတို့က အတုတွေ မီးရှို့တော့ သေပြီးသားသူက အတုတွေပဲ ရမှာပေါ့။ အစစ် ရှို့မှ သေပြီးသားသူက အစစ်ရမှာပေါ့ မဟုတ်ဘူးလား။ လို့ မေးတော့ ကျွန်တော့် သူငယ်ချင်းက ဘာမှ ပြန်မပြောပဲ ရယ်နေပါတယ်။ နောက်တော့ သူက တခါတလေတော့လည်း တကယ် ရယ်စရာ ကောင်းတယ်ကွ ဆိုပြီး သူ့ အမေအကြောင်းကို ပြောပြပါတယ်။ သူ့အဖေ မသေခင်တုန်းက ခရီး အတော်သွားတယ်လို့ ပြောပါတယ်။ သူ့အမေက သူ့အဖေ သုံးဖို့ ပစ္စည်းတွေကို မီးရှို့ပြီး ပို့ပေးတတ်ပါတယ်။ တစ်နေ့ တမလွန်က လူတွေအတွက် ပစ္စည်းတွေ ရောင်းတဲ့ဆိုင်ကို သွားရင်း ပတ်စ်ပို့ စာအုပ်တွေ့လို့ ဝမ်းသာအားရနဲ့ ဝယ်လာပြီး သူ့အဖေအတွက် မီးရှို့ပေးတယ် ပြောပါတယ်။ ကျွန်တော့် သူငယ်ချင်းကတော့ သေပြီးတာတောင်မှ ခရီးသွားဖို့ ပတ်စ်ပို့က လိုသေးသလားကွာ လို့ ပြောပြီး ရယ်ပါတယ်။

ကျွန်တော်တို့ မြန်မာပြည်မှာတင် ၄၅ ကျပ်တန် ၉၀ တန်လို ထူးထူးခြားခြား ပိုက်ဆံတွေ ရှိတာမဟုတ်ပါဘူး။ ငရဲပြည်သုံး ပိုက်ဆံမှာလည်း ၈ ဘီလျံတန် ရှိပါတယ်။ ၈ ဂဏန်းကို တရုတ်လူမျိုးတွေက ကံကောင်းတဲ့ ဂဏန်းလို့ အယူရှိတဲ့အတွက် ၈ ဘီလျံတန် ပိုက်ဆံ လုပ်ထားတာလို့ ပြောကြပါတယ်။ အဲဒီလို ၈ဘီလျံတန်တွေကို အုပ်လိုက် မီ:ရှို့လေ့ ရှိကြပါတယ်။ အနောက်တိုင်းသား စီးပွားရေး ပညာရှင် တစ်ယောက်ကတော့ ငရဲပြည်မှာ ပိုက်ဆံတွေ အဲဒီလောက် ပေါနေရင် ငွေကြေးဖောင်းပွပြီး ပေါင်မုန့်တစ်လုံးကို သန်းနဲ့ချီပေးပြီး စားရမှာပေါ့ လို့ တွက်ပြပါတယ်။ ငရဲပြည်သုံး ပိုက်ဆံနဲ့ ပတ်သက်ပြီး သတိပေးစရာ တစ်ခု ရှိပါတယ်။ တရုတ်လူမျိုးတွေ အနေနဲ့ အဲဒီပိုက်ဆံကို ငရဲပြည်မှာ သုံးဖို့ဆိုပြီးတော့သာ ရည်ရွယ်ကြပါတယ်။ အဲဒီတော့ လူအချင်းချင်း နောက်ပြောင်ပြီး ပေးတာကို လုံးဝ မကြိုက်ကြပါဘူး။ လူတစ်ယောက်ကို ငရဲပိုက်ဆံ ပေးတာဟာ အဲဒီလူကို သေဖို့ ကျိန်ဆဲတာနဲ့ အတူတူပဲလို့ တချို့က ယူဆကြပါတယ်။ အဲဒီလို ယုံကြည်ထားတဲ့ သူငယ်ချင်း မိတ်ဆွေတွေကို သွားပြီး မစမိအောင် သတိထား နိုင်ကြဖို့ပါ။

ဒီလက တရုတ်ပြက္ခဒိန်မှာ ၇ လမြောက် ဒါမှမဟုတ် သရဲလ ပါ။ အဲဒီအတွက် ငရဲပြည် တံခါးပွင့်ပြီး သရဲတွေ ကမ္ဘာပေါ်ကို အစာလာရှာကြတယ်လို့ တရုတ်လူမျိုးတွေမှာ အယူအဆ ရှိကြပါတယ်။ အဲဒါကြောင့် ဗိုက်ဆာနေသော သရဲများ ပွဲတော် (Hungry Ghost Festival) ကို ကျင်းပကြပါတယ်။ ကွယ်လွန်ပြီးသား ဆွေမျိုးသားချင်းတွေကို ဖိတ်ပြီး အစားအသောက်တွေ ကျွေးကြပါတယ်။ မြန်မာပြည်မှာတော့ တစ္ဆေကြီးပွဲလို့ ခေါ်ကြပါတယ်။ ငယ်ငယ်တုန်းကတော့ အဖိုးအဖွားတွေ တစ္ဆေကြီးပွဲ လုပ်တာ ကြုံဖူးပါတယ်။ အိမ်မှာ အစားအသောက်တွေ အလျှံပယ်ချက် နောက်ပြီးရင် ကွယ်လွန်ပြီးသား ဆွေမျိုးသားချင်းတွေ ရဲ့ အမည်ကို စာရွက်နဲ့ ရေးပြီး လာစားဖို့ ဖိတ်ကြပါတယ်။ လူစုံမစုံ သိချင်ရင် ကျပ်စေ့သုံးစေ့ကို ပစ်ပြီး စစ်ကြပါတယ်။ ကျပ်စေ့ သုံးစေ့လုံးက ခေါင်းချည်းပဲ ကျရင် လူစုံပြီလို့ သတ်မှတ်ကြပါတယ်။ ငယ်ငယ်ကတော့ အဖိုးက ကျပ်စေ့ သုံးစေ့ ပစ်တာကို ပိုက်ဆံကြဲတယ်ကွ ဆိုပြီး ဝိုင်းလုလို့ အဆူခံရဖူးပါတယ်။ :D

စင်ကာပူမှာတော့ ၇ လပိုင်းနဲ့ ပတ်သက်ပြီးတော့ အတော်လေး အယူသည်းကြပါတယ်။ အခုလက သရဲလဆိုတော့ သရဲတွေ လျှောက်သွားနေတယ်လို့ ယုံကြည်ကြပါတယ်။ သရဲတွေကို ဖျော်ဖြေဖို့ လမ်းဘေးမှာ စင်ထိုးပြီး ဇာတ်ပွဲတွေ လုပ်ကြပါတယ်။ အဲဒီလို ပွဲတွေကို ဝါရမ်ပွဲ (Wayang Show) လို့ ခေါ်ကြပါတယ်။ ရှေ့ဆုံး ၃တန်းကို ဒီပွဲမှာ ဗွီအိုင်ပီ ဖြစ်တဲ့ သရဲတွေကြည့်ဖို့ ချန်ထားရပါတယ်။ စလုံးက တရုတ်လူမျိုးတွေက ၇ လပိုင်းမှာ အိမ်တွေ ကားတွေ ဝယ်လေ့ မရှိကြပါဘူး။ မင်္ဂလာဆောင်လို အခမ်းအနားမျိုးကိုလည်း လုပ်လေ့ လုပ်ထ မရှိကြပါဘူး။ ရေကူးချင်တယ် ဆိုရင်တော့ ဒီလဟာ ရေကူးကန်မှာ လူအချောင်ဆုံး လပါပဲ။ စလုံးတွေ အတော်များများက သရဲက ရေနှစ်သတ်မှာစိုးလို့ ဒီလမှာ ရေကူးဖို့ ရှောင်ကြပါတယ်။ ညဖက်ဆိုရင်လည်း ကလေးတွေကို အပြင်မလွှတ်ကြပါဘူး။ သရဲက ဝင်ပူးမှာ စိုးလို့ပါ။

ဒီနှစ်မှာတော့ ထူးထူးခြားခြား သတင်းတစ်ခု ဖတ်လိုက်ရပါတယ်။ မကြာခင်မှာ ဖွင့်တော့မယ့် စင်ကာပူ က မရီနာဘေး (Marina Bay) ကက်စီနိုနဲ့ အပြိုင် စင်ကာပူ ကုမ္ပဏီတစ်ခုက သရဲတွေ ကစားဖို့အတွက် ကက်စီနိုတစ်ခု ဆောက်ပြီး ငှားနေတယ် ဆိုတဲ့ သတင်းပါ။ အဲဒီကက်စီနိုကို ဆောက်ဖို့ စင်ကာပူ ဒေါ်လာ ၆၅၀၀ ကုန်တယ်လို့ ဆိုပါတယ်။ ကက်စီနိုမှာ ရောက်လက် (Roulette)၊ ဘလက်ဂျက် နဲ့ ဂျက်ပေါ့ စက် (Jackpot Machine) တွေ ရှိပါတယ်။ မရီနာဘေး ကက်စီနိုက အနားမှာ အေတီအမ် စက် ထားမပေးဘူး ဆိုပေမယ့် သရဲကက်စီနို ရဲ့ အပြင်ဘက်မှာ အေတီအမ် စက် ထားပေးထားပါတယ်။ အေတီအမ် တောင် ပေါ့သေးသေး အေတီအမ် မဟုတ်ပါဘူး။ အေတီအမ်ရဲ့ အထက်မှာ လုံခြုံရေး ကင်မရာပါ တပ်ထားပါသေးတယ်။ အဲဒီ ကက်စီနိုကို နာရီပိုင်းနဲ့ ငှားချင်ရင် စင်ကာပူ ဒေါ်လာ ၁၀၀၀ ကျော် ပေးရမယ် လို့ ဆိုပါတယ်။ သရဲ ကက်စီနိုရဲ့ ဗွီဒီယိုကို ကြည့်ချင်ရင် အောက်မှာ လင့်ခ် ရေးပေးလိုက် ပါတယ်။

သရဲကက်စီနို အပိုင်း(၁)

သရဲကက်စီနို အပိုင်း(၂)

သရဲကက်စီနို အပိုင်း(၃)


Image Source: http://www.pennylicious.com/2006/07/18/hell-money/

9 comments:

ရြက္လြင့္ျခင္း said...

ဟဲဟဲ အခု ေနရာဦးထားတာ
ရုံကစက္က ယူနီကုတ္ မထည့္ထားရေသးလို ့
အိမ္က်မွ ၿပန္ဖတ္ဦးမယ္ း)

Ko Boyz said...

အေပၚက တစ္ေယာက္ကြန္မန္႔ကို ဘေလာ့မွာ ဖတ္ေတာ့ စာေတြ ကက်ိဳးကေၾကာင္ျဖစ္ေနတယ္။
အခု ေကာ္မန္႔ေရးဖုိ႔ ေကာ္မန္႕ေဘာ့က္စ္ကိုဖြင့္ေတာ့ ေကာင္းေကာင္းျပန္ျမင္ေနရတယ္...။ အဲဒါလာေျပာတာ။

Thant said...

ဖတ္လို႕လဲ မရဘူး..ဖတ္ခ်င္တယ္..ဖတ္ခ်င္တယ္.. ( ကိုယ့္ဘာသာကိုယ္ တိုးတိုးေလးရြတ္ေနတာပါ )

ၾကည္ျဖဴပိုင္ said...

ေဒါင္းလို႔မရပါဘူးဆိုမွေရးထားတာအေနာ္
စိတ္၀င္စားတဲ့ သရဲအေၾကာင္းၾကီး။
သရဲကဗိုက္ဆာေနတာဆိုေတာ
့ပိုေတာင္စိတ္၀င္စားတယ္။ခုက်ဖတ္လို႔လဲရဘူး။။:(

:P said...

အဲဒီလမွာ သရဲေတြကိုေကြ်းထားတဲ့ မုန္႔မ်ိဳးေတြကို အျပင္မွာ လူေတြ စားေလ့မရွိဘူးဆိုတာေရာဟုတ္လား...။

ငယ္ငယ္က စားခဲ့တဲ့ မုန္႔မ်ိဳးေတြ ေကြ်းထားတာေတြ႔လုိ႕၊
မုန္႔ၾကက္ဥတို႔ ၊ မုန္႔ပဲေလွာ္တို႔..။

မုန္႔ပဲေလွာ္ၾကိဳက္လုိ႔ ဝယ္စားမယ္လုပ္ျပီးမွ အဲလုိေျပာလို႔ မစားျဖစ္ေတာ့ဘူး...။

ZT said...

ဘာျဖစ္ေသးတုန္း။ စားေပါ့။ သရဲကို ေကြ်းထားတဲ့ လိေမၼာ္သီးေတာင္ ယူစားတဲ့သူ ရွိေသးတာပဲ။ :D

သရဲ လာလုစားရင္ နည္းနည္း ခြဲေကြ်းလိုက္ေပါ့။ :P

Waing said...

တရုတ္ျပကၡဒိန္ရဲ႕ ၇လပိုင္း ၁၅ရက္ေန႕ မေရာက္မီနဲ႕ အဲ့ဒီေန႕ေရာက္တုိင္း တရုတ္လူမ်ိဳးမွန္ရင္ ရိုးရာပြဲတစ္ခုလုပ္ျပီး ေသဆံုးသြားတဲ့ ဘိုးဘြားေတြကို တုိင္တည္ျပီး ကန္ေတာ့ၾကပါတယ္။ ေငြစကၠဴေတြ ရႈိ႕ေပးတာဟာလည္း မိမိတို႕ရဲ႕စီးပြားေရးလည္းတက္၊ ေသသူေတြလည္း သံုးစြဲႏုိင္ေအာင္ဆိုျပီး အယူတစ္ခုအေနနဲ႕ အခုထက္ထိ စကၠဴေတြ မီးရႈိ႕ေနၾကတာပါ။ ၀ိုင္းတို႕ရန္ကုန္မွာတုန္းကဆိုရင္ ပါပါး၊မာမားနဲ႕ အားမတို႕ေတြ ခဏခဏ ကန္ေတာ့ပြဲလုပ္တယ္။ အဲ့ဒီေန႕ဆုိ မာမားကို ၀ိုင္းကူျပီးလုပ္ေပးရတာ အေမာပဲ..အနီးအနားက အိမ္ေတြကိုလည္း ေ၀ေပးရတယ္။ ဒီႏွစ္ေတာ့ ၀ိုင္းတုိ႕အိမ္မွာ ကိုယ္တုိင္မကန္ေတာ့ႏိုင္ေပမယ့္ ရုံးမွာေတာ့ ကန္ေတာ့ျဖစ္ခဲ့တယ္။ ဘာပဲေျပာေျပာ ရုိးရာဆိုတာရွိခဲ့ရင္ေတာ့ ပယ္လုိ႕မရတာအမွန္ပါ။

ေတာင္ေပၚသား said...

အိမ္ေရာက္မွ ေဖာင့္ထည့္လုိက္တယ္ ခုဖတ္လုိ႕ ရသြားျပီ း) ေပ်ာ္စရာၾကီးးးးးးး း) သရဲလအေၾကာင္းေလး ဖတ္သြားတယ္အကုိေရ က်ေနာ့္အလုပ္နားမွာေတာ့ စကၠဴေတြ မီးရႈိ႕ထားတာ ဒုနဲ႕ေဒးပါပဲ ဘူးဂစ္နားမွာေလ တရုတ္ဘုံေက်ာင္းမွာလဲ ဆုေတာင္းတဲ့လူေတြ အမ်ားၾကီးပဲ ျမင္ခဲ့ရဖူးတယ္


ေလးစားလ်က္
ေတာင္ေပၚသား

ရြက္လြင့္ျခင္း said...

ကၽြန္ေတာ္အသိ စလံုး တစ္ေယာက္ဆိုရင္ အဲလို ကန္ေတာ့၊ မီးရွုိ ့ၿပီးရင္ မုန္ ့ေတြကို နဲနဲစီဖဲ့ၿပီး အရပ္ေလးမ်က္ႏွာ ေလွ်ာက္ပစ္ေရာ
ေမးၾကည့္ေတာ့ သူရဲၾကီးေတြ စားတဲ့အခါ သူရဲ ကေလးေတြက တိုးလို ့မရလို ့ အဲလိုပစ္ေပးတာတဲ့
း)