ဒင်းတို့ နှစ်ခုကြား
ဗျာများနေရမယ့်အတူတူ
လူဖြစ်နေရတာ
ဘာများ ထူးခြားသေးသလဲ။
အပြစ်ကင်းစင်တဲ့ ချစ်ခြင်း
မင်းယူလာပြီးတဲ့နောက်
လူမဖြစ်ချင်တဲ့စိတ် ပျောက်သွားတယ်။
မူယာ မာယာ
အာပလာတွေသုံးပြီး
အမုန်းတွေသာထားရစ်
အချစ်တွေယူပြီး မင်းပြန်ခဲ့ရင်
(ရင်ခွင်ဟောင်းဆီပဲ ဖြစ်ဖြစ်
ရင်ခွင်သစ်ဆီပဲ ဖြစ်ဖြစ်ပေါ့။)
ကိုယ့်ဝိဉာဉ်ဆွဲထုတ်
ရုပ်ချည်းပဲကျန်ကျန်
သနားသဖြင့်တော့
ခံစားမှုတွေ မချန်ခဲ့ပါနဲ့။
အောင်စွာ
(၁၉၉၅ ခုနှစ် ဝန်းကျင်လောက်က ရန်ကုန်တက္ကသိုလ် မြန်မာစာ မဟာဝိဇ္ဖာတန်း ကျောင်းသားတွေ စုပြီး ထုတ်ဝေခဲ့တဲ့ ကဗျာစာအုပ်ထဲက ကျွန်တော့်မိတ်ဆွေ ကိုအောင်စွာ ရေးခဲ့တဲ့ ကဗျာလေးပါ။ အားလုံး နှစ်သက်လိမ့်မယ် ထင်လို့ ဝေမျှ ပေးလိုက်ပါတယ်။)
2 comments:
နှစ်သက်ပါသည်
အားပေးဖော်ရလို့ ကျေးဇူးတင်ပါသည်။
Post a Comment