Search This Blog

Saturday, December 13, 2008

ကြယ်ငါးပွင့် ဟိုတယ်ပေါ်မှာ (၃)

တခါတလေ ကျတော့လည်း စားပွဲထိုးများက ဧည့်သည်ကို ညစာစားပွဲ ထုံးစံများကို မသိမသာ ပြန်သင်ပေး ရသည်လည်း ရှိသည်။ ဟိုတယ် သို့လာသော ဧည့်သည် အများစုမှာ တရုတ် ညစာစားပွဲ နှင့် မစိမ်းကြသော်လည်း အနောက်တိုင်း ညစာစားပွဲ နှင့် ကြုံပါက ဧည့်သည် အတော်များများက ထုံးစံများကို မသိကြပေ။ အနောက်တိုင်း ညစာစားပွဲတွင် စားပွဲပေါ်တွင် ဇွန်း၊ခက်ရင်း၊ဓား စုစုပေါင်း ၃ စုံ နှင့် ဖန်ခွက်များမှာ အများအပြား ရှိသောကြောင့် ဧည့်သည်အချို့မှာ ဘယ်ဇွန်း ဘယ်ခွက်ကစ၍ ကိုင်ရမည်ကို မသိကြ။ ကျွန်တော်တို့က မသိမသာ ပြပေးရသည့် အခါလည်း ရှိတတ်သည်။

အနောက်တိုင်း ညစာစားပွဲတွင် Appetizer, Soup, Main Course နှင့် Dessert ဟူ၍ ဟင်းပွဲ ၄ မျိုးသာ ပါရှိတတ်သည်။ ပုံမှန်အားဖြင့် အသုံးပြုရမည့် ခက်ရင်း နှင့် ဇွန်း သို့မဟုတ် ဓားကို အပြင်မှ အတွင်းသို့ အစီအစဉ်တကျ စီထားလေ့ရှိသည်။ စားပွဲထိုးမှ ထို ဇွန်းခက်ရင်းကို ၄င်းနှင့် သက်ဆိုင်သော ဟင်းပွဲ ပြီးသည်နှင့် ရှင်းလင်းပေးရသည်။ တစ်ခါတစ်ရံ ဧည့်သည်မှ ဇွန်းခက်ရင်းကို မှား၍ ကိုင်တတ်သော်လည်း ကျွန်တော်တို့ က မသိချင်ယောင် ဆောင်၍ သိမ်းရသည်။ ဖန်ခွက် များမှာ ရေထည့်ရန်၊ ဝိုင်ထည့်ရန် နှင့် ရှမ်ပိန်ထည့်ရန် အတွက် ဖြစ်သည်။ ရှမ်ပိန်အတွက် ဖန်ခွက်မှာ အသေးဆုံး ဖြစ်ပြီး၊ ရေ အတွက် ဖန်ခွက်မှာ အကြီးဆုံး ဖြစ်သည်။ သို့သော် ဖန်ခွက် အတွက်မူ စားပွဲထိုးက တာဝန်ယူ၍ ယမကာ လောင်းထည့်ပေး သဖြင့် မှားစရာ မရှိပေ။

ဘန်ကွေး လုပ်ငန်းတွင် စားပွဲထိုးရသည့် အလုပ်က အပင်ပန်းဆုံးအလုပ် မဟုတ်သေးပေ။ အပင်ပန်းဆုံး အလုပ်မှာ ဧည့်ခံခန်းမ (Ballroom) များအတွင်း အခမ်းအနား ပြင်ဆင်ရခြင်း နှင့် ခန်းမကို ရှင်းလင်း ရခြင်း တို့ပင်ဖြစ်သည်။ ဟိုတယ်ရှိ ဧည့်ခံခန်းမ များမှာ လိုက်ကာအရှင် များကို ဖြုတ်ခြင်း တပ်ခြင်းအားဖြင့် တစ်ခန်းကို နှစ်ခန်း ဖြစ်အောင် လုပ်၍ ရသကဲ့သို့ နှစ်ခန်းကို တစ်ခန်း ပေါင်း၍လည်း ရသည်။ ပုံမှန်အားဖြင့် ည ၁၁ နာရီခန့်တွင် ညစာစားပွဲ ပြီး၍ အိမ်ပြန်ရလေ့ရှိသော်လည်း အတွေ့အကြုံရှိသော စားပွဲထိုးများမှာ စတေးဘက် ခေါ် နောက်ချန်နေရန် စာရင်းပေး ထား၍ ရသည်။ စတေးဘက် နေပါက ညစာစားပွဲခန်းမကို ရှင်းလင်းရလေ့ရှိပြီး တစ်ခါတစ်ရံတွင် နောက်တစ်နေ့ ပြုလုပ်မည့် ဧည့်ခံပွဲအတွက် ပြင်ဆင်ရလေ့ရှိသည်။ ညဘက်တွင် မင်္ဂလာဧည့်ခံပွဲ ရှိ၍ နောက်တစ်နေ့ နေ့လည်တွင် အစည်းအဝေးပွဲ ရှိသည်ဆိုပါက ဧည့်ခံခန်းမတွင်းမှ စားပွဲဝိုင်းများကို လှိမ့်ထုတ်ရပြီး နောက်တစ်နေ့ ပွဲအတွက် အစည်းအဝေးသုံး လေးထောင့်စားပွဲများကို နေရာချရသည်။ စတေးဘက် နေပါက ည ၂နာရီခွဲ အထိ နေရလေ့ရှိပြီး ပြီးမှ ကားငှား၍ အိမ်ပြန်ရသည်။ နေ့လည်ဖက်တွင် အခမ်းအနားပြင်ဆင်မည့်သူများက စောစောစီးစီး လာ၍ ပြင်ဆင်ရ လေ့ရှိသည်။

တစ်ခါက ဘန်ကွေး ဌာနရှိ မန်နေဂျာများနှင့် အတူ တစ်ပွဲနွှဲ ခဲ့ရဖူးသည်။ ထိုနေ့က အစည်းအဝေးမှာ နေ့လည် ၂ နာရီ ပြီးရန် စီစဉ်ထားပြီး ည ၇ နာရီတွင် ထိုခန်းမတွင် ညစာစားပွဲ တစ်ခု စီစဉ်ထားသည်။ သို့သော် အစည်းအဝေးမှာ အချိန်မီမပြီးနိုင်ပဲ ညနေ ၄ နာရီ ထိုးခါနီးမှ ပြီးသည်။ ကျွန်တော်တို့ အားလုံးအတွက် မင်္ဂလာ အခမ်းအနား ပြင်ဆင်ချိန် ၃ နာရီကျော် မျှသာ ကျန်သည်။ ထိုနေ့က ဘန်ကွေး ဌာနမှ ဒါရိုက်တာ အပါအဝင် မန်နေဂျာအားလုံး အခမ်းအနား ပြင်ရာတွင် ကျွန်တော်တို့ နှင့်အတူ ဝင်၍ လုပ်ကြသည်။ အံသြစရာ ကောင်းအောင်ပင် သူတို့ အလုပ်လုပ်သည့် အရှိန်မှာ ကျွန်တော်တို့ ထဲမှ အမြန်ဆုံး ကပ္ပတိန် ထက်ပင် ၂ ဆ ၃ ဆမျှ မြန်သည်။ စာပွဲဝိုင်း လှိမ့်ပုံ ၊ ပန်းကန်ချပုံ၊ စားပွဲ ပြင်ဆင်ပုံအားလုံးတွင် သူတို့၏ အောက်သက်ကြေမှုကို တွေ့နိုင်သည်။ ထိုနေ့က မန်နေဂျာများမှာ အမှာစကားပင် ပြောဖို့ အချိန်မရကြပေ။ ဧည့်ခံခန်းမ တံခါးဖွင့်ခါနီးမှ ပင် အားလုံး အလုပ်ကို လက်စသတ်နိုင်ကြသည်။ သို့သော် မဖြစ်နိုင်ဘူးဟု ထင်ရသော အလုပ်တစ်ခု ကို ဖြစ်အောင် လုပ်နိုင်ခဲ့သည့်အတွက် ကျွန်တော်တို့ အားလုံး ကျေနပ်ကြသည်။

ဘန်ကွေးအလုပ်မှာ ပုံမှန်အားဖြင့် အလွန်ပင်ပန်းသော အလုပ်ဖြစ်သော်လည်း တစ်ခါတစ်ရံတွင် သက်သာသည့် အလုပ်နှင့်လည်း ကြုံရတတ်သည်။ နေ့လည်ဖက် လုပ်သော အခမ်းအနားများမှာ ညနေဖက် လုပ်သော အခမ်းအနားများနှင့် နှိုင်းယှဉ်ပါက အလုပ် အလွန် သက်သာသည်။ အစည်းအဝေးပွဲ ဆိုပါက ခေတ္တနားသော အချိန်တွင်သာ ဧည့်သည်ကို ကော်ဖီ အအေး စသည်တို့ နှင့် ဧည့်ခံရပြီး တစ်ခါတစ်ရံတွင် အလုပ် လုပ်စရာ မရှိပဲ အစည်းအဝေး ခန်းမအတွင်း ရပ်စောင့်နေရ သည်လည်း ရှိသည်။ ဖက်ရှင်ရှိုးနှင့် ကြုံကြိုက်ပါက ခန်းမအတွင်း ရောယောင်ကာ ဝင်မော့နေလို့ ရသေးသည်။ ဖက်ရှင်ရှိုးများမှာ ဘူဖေး ဖြင့် ဧည့်ခံတတ်ကြပြီး မော်ဒယ်လ်များ လမ်းလျှောက် နေချိန်တွင် ဧည့်သည်များ အနှောက်အယှက် မဖြစ်စေရန် အတွင် ကျွန်တော်တို့ အားလုံး ဘေးမှာပင် ရပ်နေရလေ့ရှိသဖြင့် ကျွန်တော်တို့ပါ ဝင်ကြည့်လို့ ရတတ်သည်။

မှတ်မှတ်ရရ အလုပ်အလွန်သက်သာပြီး ပိုက်ဆံ အလကားနီးပါး ရသည့် နေ့မျိုးလည်း ကြုံဖူးသည်။ တစ်ရက်တွင် ကပ္ပတိန်က အတင်းခေါ်သဖြင့် အလွန်ပင်ပန်း နေသော်လည်း စတေးဘက် နေဖြစ်သည်။ ထိုညက ည ၁ နာရီ လောက် ရောက်တော့ လုပ်စရာ အလုပ်က ဘာမှ သိပ်မရှိတော့ပေ။ ကပ္ပတိန်ကို သွားမေးတော့ မင်းတို့ အတော်အတဲ့ ကောင်တွေပဲ။ ဆိုပြီး အလုပ်တစ်ခုပေးသည်။ တွန်းလှည်း တစ်စီးဖြင့် ကိတ်မုန့်များကို လိုက်သိမ်းခိုင်းခြင်း ဖြစ်ပြီး စားချင်သလောက်သာ အကုန်စား ဟု ဆိုသည်။ ထိုညက ပင်ပင်ပန်းပန်း မလုပ်ရပဲ ကိတ်မုန့် အဝစား၍ အိမ်ပြန်လာရသည်။

ဟိုတယ်အလုပ်တွင် စိတ်ဖိစီးမှုက အလွန်များသည်။ ထို့ကြောင့် တစ်ခါတစ်ရံတွင် ပုံမှန်သည်းခံနိုင်သော ကိစ္စပင် သည်းမခံနိုင်လောက်အောင် ဖြစ်ရသည့် အခါလည်း ရှိသည်။ တစ်ခါက ယောက်ျားလေး စားပွဲထိုး များနေ၍ ကျွန်တော်တို့ စားပွဲ အပါအဝင် အချို့ စားပွဲများတွင် ယောက်ျားလေး ၂ ယောက် တွဲ၍ တာဝန်ချပေးသည်။ ကျွန်တော်နှင့် အတူ တွဲလုပ်ရသော မလေးလူမျိုး စားပွဲထိုးက ဘာမဆိုင် ညာမဆိုင် ကျွန်တော့်ကို ကန်လန့်ကာ နောက်ကို ခေါ်၍ ဟောက်သည်။ ကျွန်တော် စိတ်ထဲတွင် ထောင်းခနဲ ဒေါသဖြစ်၍ ရင်ဘတ်ကို ဆောင့်ဆွဲတော့ အလန့်တကြားနှင့် တောင်းပန်သည်။ ငါအဲဒီလိုသဘောမျိုး ပြောတာမဟုတ်ပါဘူး ဘာညာ နှင့် လျောချသွားသည်။ နောက်မှ ကျွန်တော်အလုပ် မဆင်းဖြစ်သော နေ့က မြန်မာတစ်ယောက်က သူနှင့်အတူ တွဲလုပ်သော စားပွဲထိုးကို ဒေါသဖြစ်ဖြစ်ဖြင့် လက်သီးနှင့် ဆွဲထိုးသဖြင့် မြန်မာဆိုလျှင် အရှိန်နှင့် လန့်နေကြကြောင်း သိရသည်။ စင်ကာပူမှာ အလုပ်ထဲ အချင်းချင်း လက်သီးနှင့် ထိုးသော ကိစ္စမှာ ပေါ့ပေါ့တန်တန် ကိစ္စ မဟုတ်သော်လည်း ထိုနေ့က မန်နေဂျာများက တိတ်တဆိတ် ကြိတ်ရှင်း၍ ပြေလည်သွားကြောင်း သိရသည်။ ကျွန်တော်တို့ မြန်မာများမှာ ပုံမှန်အားဖြင့် အလွန်သည်းခံတတ်သော်လည်း ကိုယ့်ကို စော်ကားသည်ဟု ထင်ပါက ဒေါသအလွန် ထွက်တတ်ပြီး ဒေါသထွက်လျှင်လည်း အလွယ်တကူ လက်ပါတတ်ကြောင်း သတိထားမိသည်။

ကျွန်တော် ကျောင်းပြီး၍ လုပ်ငန်းခွင်ထဲ ရောက်သွားသော်လည်း အခုအချိန် ကုမ္ပဏီ ညစာစားပွဲ သို့မဟုတ် မင်္ဂလာဧည့်ခံပွဲ ရှိ၍ ကျွန်တော်တို့ အလုပ်လုပ်ခဲ့သော ဟိုတယ်သို့ ပြန်ရောက်သွားလျှင် လုပ်ဖော်ကိုင်ဖက် များနှင့် တစ်ခါတစ်ရံ ပြန်တွေ့တတ်သည်။ ကျွန်တော်တို့နှင့် အတူတူ စားပွဲထိုးခဲ့သော အချို့စားပွဲထိုးများ အခုအချိန် ကပ္ပတိန် အနေဖြင့် ပြန်တွေ့နေရသည်။ ဟိုတယ် စားပွဲထိုးများတွင် မြန်မာကျောင်းသားများ ကို တွေ့နေရဆဲ ဖြစ်သည်။ ကျွန်တော် ဖြတ်သန်းခဲ့ရသော ဘဝထဲမှ ခါးသီးသော အတွေ့အကြုံတစ်ခု ဖြစ်သော်လည်း အခုတော့ ရယ်စရာမောစရာ ပြန်ပြောဖို့သာ အမှတ်တရ ဘဝအစိတ်အပိုင်း တစ်ခု အဖြစ်သာ ကျန်ရစ် ပါတော့သည်။

3 comments:

ဇနိ said...

ဖတ်လို့ အလွန်ကောင်းတယ်ဗျာ... ကျနော့်ဘလော့ဂ်မှာလည်း လင့်ခ် ချိတ်ထားပါတယ်.. ဘဝအတွေ့အကြုံတွေကို အမှတ်တရ ရေးထားတာ သဘောအလွန်ကျပါတယ်...

ZT said...

ကိုဇနိ - အားပေးတာရော လင့်ခ်ချိတ်ပေးတာရော ကျေးဇူးတင်ပါတယ်။ နောက်လဲ ကြုံရင် အဲဒီလို အကြောင်းတွေ ထပ်ရေးပါဦးမယ်။

Phyo Maw said...

suntec convention center မွာ ၃ လ ေက်ာ္လုပ္ဖူးတယ္ တာကိုး ဆြဲထိုးတဲ့အထိ မျဖစ္ဖူးေပမယ့္ ေအာ္ဆဲမိတဲ့အထိေတာ့ ျဖစ္ဖူးတယ္ စားပြဲ ၃လံုးမွာ ကိုယ္ ၂ လံုးကိုင္တာကို အတူလုပ္တဲ့စလံုးေကာင္က မန္ေနဂ်ာလာေတာ့ လိမ္ေျပာလို႕။
ေက်ာင္းၿပီးသြားေတာ့ အခ်ိန္ပိုင္းအလုပ္ဆိုတာ လုပ္ခဲ့ဖူးတယ္ ဆိုတာကလြဲရင္ ဘာမွမဟုတ္ေတာ့ပါဘူးေလ ေလ ေလ ေလ =D