Search This Blog

Friday, December 19, 2008

နိုင်ငံရပ်ခြား ဘာသာစကား

သင်္ဘောကျင်းမှာ အလုပ်လုပ်နေတဲ့ သူငယ်ချင်းတစ်ယောက်က ရယ်စရာ အဖြစ်အပျက်တစ်ခု ကို ပြန်ပြောပြဖူး ပါတယ်။ သူတို့ သင်္ဘောကျင်းမှာ အလုပ်လုပ်နေတဲ့ ဘင်္ဂလားဒေ့ရှ်လူမျိုး တစ်ယောက် အကြောင်းပါ။ တစ်နေ့မှာ အဲဒီ ဘင်္ဂလားဒေ့ရှ်က သူ့ရဲ့ ပရိုဂျက်မှာ အလုပ်လုပ်နေတဲ့ အနောက်တိုင်းသား အင်ဂျင်နီယာကို "Can you speak English? " ဆိုပြီး မေးပါသတဲ့။ အနောက်တိုင်းသား အင်ဂျင်နီယာက "Yes" လို့ ဖြေတော့ သူက "My man No man today. " ဆိုပြီး ဆက်ပြောပါတယ်။ သူပြောချင်တာ ဒီနေ့ သူ့လူတွေမလာဘူးလို့ ပြောချင်တာပါ။ အဲဒါကို သူတတ်သလို ခြေတစ်ပေါင်ကျိုး အင်္ဂလိပ်စကားနဲ့ ပြောလိုက်တာ ဟိုအနောက်တိုင်းသားလည်း နောက်တော့ စဉ်းစားပြီး သူ ဘာကို ဆိုလိုချင်သလဲ သဘောပေါက်သွားပါတယ်။

ဘာသာစကားတစ်ခုကို သင်ယူတဲ့ အခါမှာ ပြောရဲဆိုရဲ ရှိရင် တတ်လွယ်ပေမယ့် မကျွမ်းကျင်သေးတဲ့ အချိန်မှာ ရယ်စရာတွေ ဖြစ်တတ်ပါတယ်။ ကျွန်တော်တို့ ကျောင်းတက်တုန်းက မြန်မာနိုင်ငံက တရုတ်လူမျိုး သူငယ်ချင်းတစ်ယောက် ရှိပါတယ်။ သူက တရုတ်စကားကို နားလည်ပေမယ့် ကျွမ်းကျွမ်းကျင်ကျင် မပြောတတ်ပါဘူး။ တစ်နေ့တော့ သူက သူတို့ အခန်းထဲက ပြည်ကြီး တရုတ်မကို တတ်သလောက် မှတ်သလောက် တရုတ်စကားနဲ့ ထွေရာလေးပါး သွားပြောပါတယ်။ တစ်နေရာကျတော့ ငါ့မှာ ညီလေးတစ်ယောက်ရှိတယ် ဆိုပြီး တရုတ်မ ကို ပြောလိုက်ပါတယ်။ အဲဒီစကားကို ကြားတော့ တရုတ်မ မျက်နှာကြီးနီရဲပြီး ထွက်သွားပါတယ်။ ဘေးမှာ ရှိနေတဲ့ အင်ဒိုနီးရှား တရုတ်ကတော့ ဟက်ဟက်ပက်ပက် ရယ်ပါတယ်။ အဲဒါကို သူက သဘောမပေါက်ဘဲ ဘာရယ်တာလဲ မေးတော့မှ အင်ဒိုနီးရှား တရုတ်က မင်းပြောလိုက်တဲ့ စကားရဲ့ အဓိပ္ပါယ်က ငါ့မှာ ဝှေးစေ့တစ်လုံးပဲ ရှိတယ် ဆိုတဲ့ အဓိပ္ပါယ် ပေါက်သွားလို့ ကောင်မလေးက ရှက်သွားတာ လို့ ပြန်ရှင်းပြပါတယ်။

ကျွန်တော်တို့ ကျောင်းတက်နေစဉ်အခါက အချိန်ပိုင်း အလုပ်လုပ်ခဲ့တဲ့ ကိုရီးယား စားသောက်ဆိုင်မှာ မြန်မာစားပွဲထိုးတွေ အတော်များများရှိပါတယ်။ မြန်မာစားပွဲထိုးတွေ များတဲ့ အတွက် ဆိုင်က အခြားနိုင်ငံသား စားပွဲထိုး တော်တော်များများ မြန်မာစကားကို ပေါက်တတ်ကရ ပြောတတ်ကြပါတယ်။ ကျွန်တော် အလုပ်လုပ်ခဲ့တဲ့ ဆိုင်မှာ ဆိုရင် စားပွဲထိုးထဲမှာ မြန်မာ ယောက်ျားလေး ၇ ယောက်ရှိပြီး မလေးတရုတ် ယောက်ျားလေး တစ်ယောက်ရှိပါတယ်။ အဲဒီတရုတ်က ပေါက်တတ်ကရတွေ သင်ပြီးရင် ကျွန်တော်တို့ကို မြန်မာလို ပြန်ပြန် နှိပ်တတ်ပါတယ်။ တစ်ခါကတော့ သူက ကျွန်တော်တို့ကို "My Son" ကို မြန်မာလို ဘယ်လို ခေါ်သလဲ မေးတော့ ကျွန်တော်တို့က သူ့ကို အဖေ လို့ ခေါ်တယ် ဆိုပြီး သင်ပေးလိုက်ပါတယ်။ သူဘာရည်ရွယ်ချက်နဲ့ ဒီစကားကို လာသင်တယ် ဆိုတာ သိလို့ပါ။ အဲဒီနောက်ပိုင်းက စပြီး အဲဒီတရုတ်က ဆိုင်မှာ ကျွန်တော်တို့ အားလုံးကို အဖေ လို့ပဲ ခေါ်ပါတော့တယ်။

တစ်နေ့မှာ ကျွန်တော်တို့ ဆိုင်ကို အခြားဆိုင်ခွဲက မန်နေဂျာမ တရုတ်မ တစ်ယောက် ပြောင်းလာပါတယ်။ ကျွန်တော်တို့နဲ့ ထမင်းစားချိန် စကားပြောတော့ သူက အရင် အလုပ်လုပ်ခဲ့တဲ့ ဆိုင်ခွဲမှာ မြန်မာတွေ အများကြီး ရှိကြောင်း ၊ သူ မြန်မာစကားတွေလည်း သင်ထားကြောင်း ပြောပါတယ်။ နောက် ကျွန်တော်တို့ ထမင်းစားနေတဲ့ အချိန်မှာ "ငါ့မှာ အမွှေးတွေ အများကြီး ရှိတယ်။" ဆိုပြီး ရုတ်တရက် မြန်မာလို ပြောချလိုက်တာ ကျွန်တော်တို့ တတွေ ထမင်းသီးအောင် ရယ်မိကြပါတယ်။ ဘာအဓိပ္ပါယ်နဲ့ သင်ပေးပြီး ဟိုကောင်တွေ ချောက်ချလိုက် သလဲတော့ မသိပါဘူး။

အဲဒီလို သူများကို ချောက်ချတဲ့ နေရာမှာတော့ ကျွန်တော်တို့ မြန်မာတွေ သာမက ပါဘူး။ အခြားနိုင်ငံသား တွေလည်း လုပ်တတ်ပါတယ်။ တစ်ခါက ကျွန်တော့်ရုံးက ဒတ်ခ်ျ အင်ဂျင်နီယာတွေ ဂျာမနီမှာ စက်ပြပွဲအတွက် သွားကြပါတယ်။ ကျွန်တော်တို့ ကုမ္ပဏီရဲ့ စက်ပြခန်းနဲ့ မျက်နှာချင်းဆိုင်မှာ အခြားကုမ္ပဏီတစ်ခု က အချိန်ပိုင်းနဲ့ ငှားထားတဲ့ ဂျာမန်မ ချောချောကလေး တစ်ယောက် ရှိပါတယ်။ အဲဒါကို သူတို့ထဲက တစ်ယောက်က အဲဒီပြခန်းကို သွားလည်ပြီး ဂျာမန်မကို သွားပွားပါတယ်။ ဂျာမန်စကားနဲ့ ဒတ်ခ်ျစကားက အချို့နေရာ တွေမှာတော့ ဆင်တူတယ်လို့ ပြောကြပါတယ်။ အဲဒီမှာ ဂျာမန်မက ကျွန်တော့်ရုံးက အင်ဂျင်နီယာကို ဒတ်ခ်ျစကား တစ်လုံးလောက် သင်ပေးပါ ဆိုပြီး နားပူပါတယ်။ အဲဒါကို ဟိုအင်ဂျင်နီယာက မင်းကို လွယ်တာ သင်ပေးခဲ့မယ်။ ငါမီးဖိုချောင်ထဲမှာ Eating လုပ်တယ် ဆိုတာကို ဒတ်ခ်ျလို ဒီလိုပြောရတယ် ဆိုပြီး သင်ပေးခဲ့ပါတယ်။ အဲဒီဂျာမန်မလည်း သူဒတ်ခ်ျစကား တစ်လုံးတတ်တယ်ဆိုပြီး ပြပွဲလာတဲ့ ဧည့်သည်တွေထဲက ဒတ်ခ်ျလူမျိုးတွေ့တာနဲ့ အဲဒီစကားကို ပြောပါတယ်။ ဒတ်ခ်ျတွေက အဲဒီစကားကို ကြားရင် ရယ်ကြပါတယ်။ လူတိုင်းက အဲဒီလို ဟားကြတော့ ကြာတော့ မသင်္ကာတော့ ပါဘူး။ ကျွန်တော့်ရုံးက အင်ဂျင်နီယာတွေ အကုန်လုံးကလည်း စပ်ဖြဲဖြဲ မျက်နှာတွေနဲ့ ဖြစ်နေကြတာကိုး။ အဲဒါနဲ့ နောက်ကျတော့မှ သူလိုက်စုံစမ်းပြီး သဘောပေါက်သွားတော့ အကြီးအကျယ် စိတ်ဆိုးပါတော့တယ်။ ကျွန်တော်တို့ ရုံးက အင်ဂျင်နီယာ သူ့ကို သင်ပေးခဲ့တဲ့ စကားက ငါမီးဖိုချောင်ထဲမှာ F*** လုပ်တယ် ဆိုတဲ့ အဓိပ္ပါယ် ပေါက်တယ် ဆိုတာကို သိသွားလို့ပါ။

3 comments:

မောင်လူအေး said...

ဗဟုသုတ ရတယ်ဗျာ။ ကျေးဇူးပါ။

ကိုလူထွေး said...

ဘာသာစကားနဲ ့ပတ်သက်တဲ့ အတွေ ့အကြုံ အမျိုးမျိုးကတော့ မြန်မာပြည်ပြင်ပ ရောက်နေသူတွေ အားလုံးလိုလို တွေ ့ကြုံဖူးမှာပါ။ ဒါကို စာတစ်ပုဒ်အဖြစ် ဖွဲ ့နွဲ ့ဖြစ်သွားတယ်ဆိုတော့... ဒီ့အပြင် ဖတ်တဲ့သူ ကြည်နူးအောင် ဟာသလေး နှောပြီး ပြန်ပြောပြနိုင်တယ်ဆိုတော့ အားကျစရာပါပဲ။ မျှဝေပေးတာကို ကျေးဇူးတင်ပါတယ်...ကိုလူထွေး

Phyo Maw said...

ဟိဟိ အမွှေးတွေ အများကြီးရှိတယ် ဆိုပဲ။