တီဗွီ လက်နှိပ်စက် တွဲထားတာ အဲဒါ ကွန်ပြူတာ

ကျွန်တော်တို့ ပေါ်လီကျောင်းသားဘဝတုန်းက သင်္ကြန်သံချပ်ထဲမှာ
“မြန်မာကျောင်းသား အတော်ဆုံး အရာ
ကွန်ပြူတာ နဲ့ အင်္ဂလိပ်စာ
ကွန်ပြူတာဟာ ဘာလဲမေး
တီဗွီ လက်နှိပ်စက် တွဲရက်လေး။”
ဆိုပြီးတော့ ထည့်ရေးခဲ့ဖူးပါတယ်။ ကျွန်တော်တို့ မြန်မာ ကျောင်းသားတွေရဲ့ ကွန်ပြူတာနဲ့ အကျွမ်းတဝင် ဖြစ်ပုံလေးတွေကို အချင်းချင်း ပြန်ပြီး နောက်ထားတာပါ။

ပြောပြရင် ယုံချင်မှလည်း ယုံပါလိမ့်မယ်။ ပထမဆုံး ကျွန်တော့် အဖြစ်အပျက်ကနေ စပြောပြပါ့မယ်။ ကျွန်တော်တို့ ပထမနှစ်က ကျောင်းမှာ C Programming သင်ရပါတယ်။ ကျွန်တော်တို့က ရန်ကုန်မှာ ကတည်းက သင်တန်းတက် လာခဲ့ဖူးတော့ Programming စာမေးပွဲ ဆိုရင် အမြဲတမ်း အမှတ်ကောင်းတတ် ပါတယ်။ အတန်းထဲမှာ Programming စာမေးပွဲ ဖြေရင် အမှတ်များလို့ ဆရာကလည်း ကျွန်တော့်ကို သတိထားမိ နေပါတယ်။ တစ်နေ့တော့ ကွန်ပြူတာခန်း ထဲမှာ Programming စာမေးပွဲ ဖြေရင်းနဲ့ ကွိုင်တက် ပါတယ်။ ပရိုဂရမ်ကို ရေးပြီးသွားတဲ့ အချိန်မှာ ပြင်လို့ မရတာပါ။ စာကြောင်းထဲမှာ စာလုံး အသစ်တစ်လုံး ထပ်ထည့် လိုက်ရင် စာလုံးက ထပ်မတိုးသွားဘဲ နဂို ရှိပြီးသား စာလုံးကို ဖျက်ပြီး ထပ် ရိုက်နေပါတယ်။ အဲဒီတော့ စာလုံးတစ်လုံး ပြင်ချင်ရင် စာကြောင်း တစ်ကြောင်းလုံးကို ပြန်ပြီး ရိုက်နေရပါတယ်။ ပထမ တစ်လုံး နှစ်လုံးက သိပ်မသိသာ ပေမယ့် နောက်တော့ ခွေျးပြန်လာပါတယ်။ နောက်ဆုံး ကြံရာ မရတဲ့ အဆုံး ဆရာ့ကို လှမ်းခေါ် ရပါတယ်။ ဆရာက ဘာဖြစ်တာလဲ မေးတော့ ကျွန်တော့်ရဲ့ အဖြစ်အပျက်ကို ပြန်ပြောပြ ပါတယ်။ အဲဒီတော့မှ ဆရာက ရယ်ပြီး မင်းပရိုဂရမ်တွေ ဒီလောက် ရေးတတ်ပြီး ဒါတောင် မသိဘူးလား။ မင်းကွန်ပြူတာမှာ Insert နှိပ်ထားလို့ အဲဒီလို ဖြစ်နေတာ။ နောက်တစ်ချက် ထပ်နှိပ်လိုက် လို့ ပြောသွားပါတယ်။ အဲဒီတော့မှ Text Editor တွေထဲမှာ Insert ကို တစ်ချက်နှိပ်ထားရင် စာလုံးက အပိုထပ် ထည့်လို့ မရဘဲ ရှိပြီးသား စာလုံးပေါ် ထပ်ရိုက်တတ်တယ် ဆိုတာ သိသွား ပါတော့တယ်။

ကျွန်တော့်ထက် ဆိုးတဲ့သူတွေကို နောက်တော့ တွေ့ဖူးသွားပါတယ်။ ဒုတိယနှစ် စတက်ခါစ အချိန်တုန်းကပါ။ ကျောင်းက ကွန်ပြူတာခန်းထဲမှာ အင်တာနက် သုံးနေတုန်း အခုမှ ပထမနှစ် စတက်တဲ့ မြန်မာ ကျောင်းသား တစ်ယောက်က “ဟေ့လူ။ ဒီမှာ လာကြည့်စမ်းပါဦး။ ကျွန်တော် စာရိုက်တာ အင်္ဂလိပ်စာက စာလုံးအကြီး (Capital Letter) မပေါ်ဘူး ဖြစ်နေလို့။” ဆိုပြီး အကူအညီ လာတောင်းပါတယ်။ အဲဒီလို ကြားလိုက်ရတော့ စိတ်ထဲမှာ နည်းနည်း ထူးဆန်း သွားပါတယ်။ ဒါမျိုး ကျွန်တော်လည်း တစ်ခါမှ မကြားဖူးလို့ပါ။ အဲဒါနဲ့ သူကွန်ပြူတာ နှိပ်နေတဲ့ နေရာကို ထသွားပြီး ကြည့်ပါတယ်။ “ဘယ်လို ဖြစ်တာလဲ။ ပြစမ်းပါဦး။” လို့မေးတော့ သူက ကီးဘုတ်ကို ကြိုးစားပမ်းစား ဆောင့်ကြီးအောင့်ကြီးနဲ့ နှိပ်ပြပါတယ်။ ထွက်လာသမျှ စာလုံးတွေက အသေးတွေ ချည်းပါပဲ။ ဒါပေမယ့် ကျွန်တော် သတိထားမိ လိုက်တာက သူ Shift ကီးကို မနှိပ်ဘဲ ဒီအတိုင်း နှိပ်နေတာကိုပါ။ ကျွန်တော်က သူ့ကီးဘုတ်ပေါ်မှာ Shift ကီးကို နှိပ်ပြီး စာလုံးတစ်လုံး နှိပ်လိုက်တော့ Capital Letter ပေါ်လာပါတယ်။ အဲဒီတော့မှ သူက “သြော်။ စာလုံးအကြီး ပေါ်စေချင်ရင် ဒီခလုတ် နဲ့ တွဲပြီးနှိပ် ရတယ်လား။” ဆိုပြီး ပြောရှာပါတယ်။ ကျွန်တော်ကတော့ စင်ကာပူ လာတဲ့အထဲမှာ ကျွန်တော့်ထက် ပိုပြီး ကွန်ပြူတာ အခြေခံ ကောင်းတဲ့သူတွေ ရှိနေသေးတယ် ဆိုတာ သိလိုက်ရလို့ အားငယ်နေတာတွေ ပျောက်သွားပါတယ်။

နောက်သူငယ်ချင်း တစ်ယောက်ကတော့ တစ်မျိုး ဟာသ လုပ်ပြန်ပါတယ်။ ကျွန်တော်တို့ ကျောင်းစဝင်တဲ့ အချိန်မှာ ကျောင်းက အီးမေးလ်သုံး ဖို့နဲ့ အင်တာနက် သုံးဖို့အတွက် Password တစ်ခုစီ ထုတ်ပေးပါတယ်။ Password က ထုံးစံအတိုင်း ဂဏန်းနဲ့ အက္ခရာတွေ တွဲထားတဲ့ Password မျိုးပါ။ အဲဒါကို သူက ရှုပ်လိုက်တာကွာ ဆိုပြီး ကိုယ့်ဘာသာကိုယ် ပြန်ပြောင်းပါတယ်။ ဒါပေမယ့် သူ့မှာ Password ကို ဘယ်စာလုံး ပြောင်းရမလဲ စဉ်းစားလို့ မရရှာပါဘူး။ Password အသစ်ပြောင်းပြီးမှ မေ့သွားရင် ဒုက္ခဆိုပြီး သူ့အတန်းဖော် ကို တိုင်ပင် ပါတယ်။ သူ့အတန်းဖော်ကလည်း အကြံကောင်း ပေးလိုက်ပါတယ်။ Password မေ့မှာ စိုးရင် Q ၇ လုံးသာ ရိုက်ထည့်ထားလိုက် ဆိုပြီးတော့ပါ။ အဲဒီနေ့က စပြီး ကျွန်တော့် သူငယ်ချင်း အီးမေးလ် စစ်တိုင်း Q ၇ လုံး ရိုက်နေတာကို မြင်ရပါတော့တယ်။

နောက်ထပ် သူငယ်ချင်း နှစ်ယောက် ကတော့ တစ်မျိုးပါ။ နှစ်ယောက်သား အဆိုင်းမင့် တင်ဖို့အတွက် ကွန်ပြူတာခန်းထဲမှာ သွားပြီး စာရိုက်ကြပါတယ်။ ဒါပေမယ့် သူတို့နှစ်ယောက်စလုံး ကီးဘုတ် လက်ကွက်နဲ့ အကျွမ်းတဝင် မရှိကြပါဘူး။ အဲဒီမှာ သူတို့ နှစ်ယောက် ဖြေရှင်းခဲ့တဲ့ နည်းက ကျောင်းမှာ ပြောစမှတ်တွင် ခဲ့ပါတယ်။ တစ်ယောက်က ဒီလို အကြံပေးပါတယ်။ “ကီးဘုတ်ကို ခလယ်ကနေ တစ်ဝက်ဝက်မယ်။ ငါတို့ ရိုက်ချင်တဲ့ စာလုံး မတွေ့ရင် မင်းက ညာဖက် အခြမ်းကို ရှာ ။ ငါက ဘယ်ဘက် အခြမ်းကို ရှာမယ်။” ဆိုပြီးတော့ပါ။ အဲဒီလိုနဲ့ သူတို့မှာ ရှာမတွေ့တဲ့ အင်္ဂလိပ် စာလုံးတိုင်းကို ကီးဘုတ်မှာ တစ်ယောက်က ညာဖက် နောက်တစ်ယောက်က ဘယ်ဖက် တွေ့အောင်ရှာပြီး အဆိုင်းမင့်ကို ပြီးအောင် ရိုက်ခဲ့ကြပါတယ်။