တစ်ခါတုန်းက အင်တာပေါ်လီ ဘောလုံးပွဲ

လွန်ခဲ့တဲ့ အပတ်က နန်ယန်းပေါ်လီတက်ခနစ် နဲ့ တီမားဆက်ပိုလီတက်ခနစ် မြန်မာကျောင်းသားတွေရဲ့ အုပ်စုဘောလုံး ပြိုင်ပွဲဟာ ရန်ပွဲအဖြစ်နဲ့ အောင်မြင်စွာပြီးဆုံးသွားတယ်လို့ ကြားလိုက်ရပါတယ်။ မကြားဖူးတဲ့ သူတွေအတွက်တော့ အထူးအဆန်းဖြစ်ကောင်းဖြစ်နေပေမယ့် အင်တာပေါ်လီ ဘောလုံးပွဲအကြောင်း ကောင်းကောင်းသိတဲ့ သူတွေအဖို့တော့ အင်တာပေါ်လီ ဘောလုံးပွဲနဲ့ ရန်ပွဲဆိုတာ ၂ ချောင်းပေါင်းမှ တစ်ချောင်းဖြစ်တဲ့ အီကြာကွေးလို အမြဲတမ်းတွဲနေတယ် ဆိုတာ သိကြပါတယ်။

အင်တာပေါ်လီ မြန်မာဘောလုံးပြိုင်ပွဲဆိုတာ ကတော့ စင်ကာပူမှာရှိတဲ့ ပေါ်လီတက်ခနစ် အသီးသီးမှာ ပညာသင်ကြားနေတဲ့ မြန်မာကျောင်းသားတွေ အသင်းဖွဲ့ပြီး ဘောလုံးကန်ကြတဲ့ပွဲဖြစ်ပါတယ်။ ၁၉၉၉ ခုနှစ်က စတင်ခဲ့ပါတယ်။ စင်ကာပူ ပေါ်လီတက်ခနစ်၊ နီအန်း ပေါ်လီတက်ခနစ်၊ နန်ယန်းပေါ်လီ တက်ခနစ်၊ တီမားဆက်ပေါ်လီတက်ခနစ်၊ ရီပတ်ဘလစ် ပေါ်လီတက်ခနစ် နဲ့ နန်ယန်း နည်းပညာ တက္ကသိုလ် ကျောင်းတွေထဲ က မြန်မာကျောင်းသား တစ်သင်းစာ လူစုလို့ရတဲ့ ကျောင်းမှန်သမျှ ပါဝင်ယှဉ်ပြိုင်လေ့ရှိပါတယ်။ အင်တာပေါ်လီနဲ့ပတ်သက်ပြီး ဟိုအရင်က ကြုံခဲ့ဖူးတဲ့ ရယ်စရာမောစရာ ကလေးတွေကို ပြန်ပြီး ဝေမျှချင်ပါတယ်။

လူကျွံဘော

အခု နန်ယန်း နဲ့ တီမားဆက် ဘောလုံးပွဲ အကြောင်းကြားရတော့ ၁၉၉၉ ခုနှစ်က ပထမဆုံး နန်ယန်း နဲ့ တီမားဆက်ရဲ့ ဘောလုံးပွဲအကြောင်း သတိရပြီး ပြုံးမိပါတယ်။ လူအတော်များများ မသိခဲ့တဲ့ ရယ်စရာ အဖြစ်အပျက်ကလေးတစ်ခု အကြောင်းပါ။ ကျွန်တော်တို့ တွေ အဲဒီအချိန်က ဘတ်ဂျက်က အခြေအနေ သိပ်မကောင်းကြပါ။ အဲဒီအတွက် ဘောလုံးပွဲမှာကြေးစားဒိုင်တွေကို ပိုက်ဆံပေးငှားဖို့ မတတ်နိုင်ကြတဲ့အတွက် ကျောင်း ၄ ကျောင်း ဘောလုံးကန်တဲ့ အခါမှာ ၂ ကျောင်းက ကစားရင် ကျန်တဲ့ ၂ ကျောင်းက ဒိုင်လုပ်ပေးရပါတယ်။ အဲဒီနေ့က ပွဲမှာတော့ ဒိုင်လုပ်ဖို့ လူအခက်အခဲ ဖြစ်နေပါတယ်။ ကွင်းလယ်ဒိုင်နဲ့ စည်းကြပ်ဒိုင် တစ်ယောက်ရှိပေမယ့် စည်းကြပ်ဒိုင် နောက်တစ်ယောက်ကို လုပ်ချင်တဲ့ သူရှာမရဘူး ဖြစ်နေပါတယ်။ ကံကောင်းချင်တော့ (အဲဒီတုန်းကတော့ ကံကောင်းချင်လို့ထင်တာပေါ့လေ။) ကျွန်တော့် သူငယ်ချင်းတစ်ယောက်က သူစည်းကြပ်ဒိုင်လုပ်ပေးမယ်ဆိုတာ နဲ့ အဆင်ပြေသွားပါတယ်။

မကြာခင်မှာပဲ ဘောလုံးပွဲစကန်ကြပါတော့တယ်။ ကျွန်တော်တို့ ပွဲကြည့်စင်ပေါ်ကနေကြည့်ရင်း စည်းကြပ်ဒိုင် နဲ့ပတ်သက်ပြီး တစ်ခုခုတော့ လွဲနေပြီလို့ ခံစားရပါတယ်။ ဘာလို့လဲဆိုတော့ စည်းကြပ်ဒိုင်က နောက်တန်း နောက်ဆုံးလူနဲ့ အညီ လိုက်မပြေးဘဲ အလံကြီးကိုင်ပြီး လျှောက်ပြေးနေလို့ပါ။ ကျွန်တော်တို့ စိတ်ထဲမှာတော့ သူလည်း ဘောလုံးပွဲကြည့်ချင်လို့ လျှောက်ပြေးနေတယ်လို့ပဲ ထင်ကြပါတယ်။ ဒီလိုနဲ့ပဲ အဲဒီနေ့က ဘောလုံးပွဲက အောင်မြင်စွာပြီးဆုံးသွားပါတယ်။

နောက်နေ့ မှာတော့ အဲဒီနေ့က ဘောလုံးပွဲ အတူသွားခဲ့ကြတဲ့ ကျွန်တော်တို့ သူငယ်ချင်းတစု တီဗွီကလာတဲ့ ဘောလုံးပွဲ အတူတူ ကြည့်ဖြစ်ကြပါတယ်။ တစ်နေရာရောက်တော့ ကျွန်တော့်သူငယ်ချင်းတွေက “ဟား။ လူကျွံတယ်ဟ။” ၊ “Off-side ဟ” နဲ့ ထအော်ကြပါတယ်။ အဲဒီမှာ စည်းကြပ်ဒိုင် လုပ်ခဲ့တဲ့ ကျွန်တော့်သူငယ်ချင်းရဲ့ မေးခွန်းကြောင့် ကျွန်တော်တို့အားလုံး အကြီးအကျယ် ပွဲကျခဲ့ရပါတယ်။ “ဟေ့။ လူကျွံတယ်ဆိုတာ ဘယ်လိုလဲ။ ငါမသိဘူး။ ” တဲ့။

Line-up ဆွဲကြမယ်

နောက်တစ်ခုကတော့ ကျွန်တော်တို့ ကျောင်း မြန်မာဘောလုံးအသင်းက မန်နေဂျာအကြောင်းပါ။ သူက ဘယ်အချိန်က ဘောလုံးဝါသနာပါခဲ့သလဲတော့ ကျွန်တော်မမေးမိပါဘူး။ ဘောလုံးပွဲမှာတော့ အတော်ကို တက်ကြွတဲ့သူပါ။ အစစအရာရာ သူ အကုန် လိုက်လုပ်ပေးပါတယ်။ တစ်နေ့တော့ ကျွန်တော်တို့ ကျောင်းက ဘောလုံးကွင်းမှာ Training ဆင်းဖို့ပြင်ကြပါတယ်။ ကျွန်တော်တို့ ကျောင်းမှာ ပွဲကြီးတွေ ကစားတဲ့ ဘောလုံးကွင်း တစ်ကွင်းနဲ့ အပျော်ကစားတဲ့ ကွင်းတစ်ကွင်း ရှိပါတယ်။ ပုံမှန် ကျွန်တော်တို့ကျောင်းအသင်းက Training ဆင်းရင် အပျော်ကစားတဲ့ ကွင်းမှာပဲ လုပ်လေ့ရှိပါတယ်။ အပျော်ကစားတဲ့ကွင်း ဆိုတဲ့ အတိုင်း ဘေးစည်းတွေက လည်း ဆွဲမထား၊ ဂိုးတိုင်ဆိုတာလည်း တစ်ခါတစ်လေ ကန်ခါနီးမှ ကွင်းထောင့်ကနေ ဝိုင်းမပြီး ကွင်းထဲရွှေ့ကန်ရတာမျိုးပါ။ အဲဒီနေ့က Training အတွက် နှစ်သင်းခွဲကန် ဖို့ ပြင်ကြပါတယ်။ အဲဒီအချိန်မှာ ဘောလုံးအသင်း ကပ္ပတိန်က စပြီး စေ့ဆော်ပါတယ်။ “ကဲ။ လာကြဟေ့။ Line-up ဆွဲပြီးရင် ကန်ကြမယ်။” လို့ ပြောပါတယ်။ အဲဒီအချိန် ဘောလုံးအသင်း မန်နေဂျာရဲ့ စကားကြောင့် အားလုံးပွဲကျသွားကြပါတယ်။ သူပြောတာကတော့ “ဟေ့ကောင်တွေ။ Training ဆင်းတာပဲ လိုင်းတွေဘာတွေ တားစရာမလိုပါဘူးကွာ။ ဒီအတိုင်းကန်လည်း ရပါတယ် တဲ့။”